Brak wydarzeń
Książka Kształt marzeń. Architektura Witolda Lipińskiego śledzi twórczość Witolda Lipińskiego od początku jego kariery po przełom xxi XXI wieku. Sięga także dalej, do dzieciństwa i młodości, której najważniejsze lata przypadły na okres wojny i okupacji, szukając tam źródeł działań projektowych.
Katalog towarzyszący wystawie Jan Bogusławski (1910–1982). Według reguł sztuki i własnego upodobania to pierwsza propozycja monograficznego zestawienia wielowątkowej twórczości architekta. Tacy autorzy, jak: Bolesław Stelmach, Weronika Sołtysiak, Katarzyna Uchowicz, Karolina Grobelska, Anna Kostrzyńska-Miłosz próbują uchwycić Bogusławskiego, jako jedną z ostatnich wielkich indywidualności przedwojennego pokolenia architektów.
Książka pt. Brat generała autorstwa Dariusza Błaszczyka to pierwsza, kompletna i bogata ilustrowana biografia Jerzego Sosnkowskiego, utalentowanego architekta, grafika i pisarza, który był bardzo aktywną postacią na między wojennej scenie architektonicznej. Był bratem szerzej znanego generała Kazmierza Sosnkowskiego.
Książka opowiada o fenomenie stararchitektów analizowanym z perspektywy teorii systemów - światów Immanuela Wallersteina czy socjologii sztuki Pierra Bouridieu, którzy traktują architekturę jako wypadkową wielu sił społecznych, ekonomicznych, technicznych czy cywilizacyjnych, które decydują o jej kształcie. W tym kontekście zjawisko stararchitektury jest pochodną pewnych konkretnych warunków globalizacji, rosnącego wpływu klas średnich czy rosnącej roli mediów popularnych.
Książka pt. Modernizm, socrealizm, socmodernizm, postmodernizm jest zbiorowo opracowanym przez Dorotę Leśniak, Dorotę Jędruch, Martę Karpińską i Michała Wiśniewskiego przewodnikiem po 20 wiecznej architekturze Krakowa przygotowanym w ramach projektu Krakowski Szlak modernizmu.
Przewodnik proponuje 8 tras zwiedzania Krakowa, które zawierają opisy budynków, rysunki architektoniczne, zdjęcia oraz przydatne mapki.
Ludwig Mies van der Rohe rozmawia w książce pt. "Mies. Skomplikowane życie architekta minimalisty" o swoim bujnym życiu z wnukiem Dirkiem Lohanem, również architektem.
W przedmowie Lorda Normana Fostera przeczytamy:
Niewątpliwie było to życie naznaczone ambicja tworzenia i budowania. Pod powierzchnią tkwi jednak wspomnienie wydarzenia, którego Mies nie potrafi zapomnieć i które przez lata utrzymywał w tajemnicy. Gdzie kryje się intymna wiedza o architekcie? Czy więcej mówi o nim pasja - lub apatia - w relacjach uczuciowych, czy raczej układy, na jakie nie boi się pójść, żeby realizować swoje projekty?
Karta ateńska to zestaw wytycznych do projektowania nowoczesnych miast stworzony przez architektów i urbanistów związanych z organizacją CIAM (Międzynarodowe Kongresy Architektury Nowoczesnej). Zjazd CIAM IV odbył się na statku Patris II płynącym z Marsylii do Aten oraz w samych Atenach latem 1933 roku, z udziałem przedstawicieli polskiej awangardy – Heleny i Szymona Syrkusów oraz Anatolii i Romana Piotrowskich. Helena Syrkus twierdziła wręcz, że jako poliglotka odegrała kluczową rolę w opracowaniu tekstu „Postanowień” kongresu, tworzonego przez wielojęzyczne grono delegatów.
Książka pt.” Budowanie świata. Wokół twórczości Tomasza Mańkowskiego” ukazała się w 10. rocznicę śmierci profesora Tomasza Mańkowskiego, krakowskiego architekta i pedagoga. Autorem książki jest Michał Wiśniewski, znany teoretyk i krytyk architektury.
W swoim tekście nakreślił niezwykłe dzieje bohatera na tle losów polskiej architektury, wyjątkowo skomplikowanych ze względu na polityczną historię naszego kraju. Wstępem zatytułowanym “Architekt w poszukiwaniu wolności” opatrzył tę pozycję profesor Jacek Purchla, a zamyka ją posłowie pt. „Ostatni Mohikanin” napisane przez Ewę Mańkowską-Grin, córkę architekta, oraz Irka Grina
Bogato ilustrowany album jest kontynuacją Archiprzewodnika po Europie, posiada też podobną formę.
„ArchiKod” Czeslawa Bieleckiego jest podróżą po 72 miejscach. Od znanych przestrzeni publicznych, takich jak Regent Street w Londynie, Rynek Główny w Krakowie, osiedla takie jak Za Żelazną Bramą w Warszawie czy Gropiusstadt w Berlinie, po słynne budowle, jak Pont du Gard w Prowansji czy lotnisko w Hongkongu.
Zdaniem Czesława Bieleckiego by przywrócić rozumienie architektury trzeb patrzeć w przeszłość, na miejsca, które mogą być wzorcem udanego poszukiwania sposobu pogodzenia różnych grup interesu w imię stworzenia dobrej przestrzeni.
Nowe, zaktualizowane wydanie książki "Mario Botta. Nikt nie rodzi się architektem", w której Marek Pabich sięga do źródeł twórczości wybitnego szwajcarskiego architekta. Botta jest wnikliwym obserwatorem otaczającego go świata, a projektowana przez niego architektura, często określana jest jako architektura poezji. Autor, podejmując rozważania na temat twórczości Botty i zagłębiając się w prowadzony przez niego intelektualny dyskurs, prezentuje idee, które towarzyszyły mu w pracy. Poznajemy człowieka stojącego w opozycji do współczesnych mu, często modnych, tendencji, próbującego powrócić do ponadczasowych wartości i wiecznego ładu.
– jego doskonałe relacje z władzą (projektował przede wszystkim gmachy publiczne) zaczęły się już w czasach sanacji i – co może wydawać się zaskakujące – pozostały równie dobre w PRL. Piątek zastanawia się,
Marek Pabicha, prócz omówienia dokonań Mario Botty, omawia wpływ na jego twórczość głównych twórców modernizmu, wybitnych architektów, zrywających na początku XX wieku ze wszystkimi stylami na rzecz prostych brył geometrycznych.
Podsumowanie, opiera się na bogatych materiałach faktograficznych, jest jednocześnie bardzo osobiste, bo jego autor, od blisko 60 lat związany z Wydziałem, jest jednym z twórców Warszawskiej Szkoły Architektury.
Publikacja Tadeusz Tołwiński 1887–1951. Architekt, urbanista, twórca Polskiej Szkoły Urbanistyki autorstwa T. Kotaszewicza zapełnia brak naukowego opracowania twórczości Tadeusza Tołwińskiego, które skutkuje tym, że znajomość jego dorobku sprowadza się do projektów gmachu Muzeum Narodowego i Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie oraz trzech tomów ciężko dostępnej dziś Urbanistyki. Cała reszta bogatego dorobku twórczego jest mało znana i niezauważana.
Państwo to od roku 2011 jest nieustannie niszczone działaniami wojennymi, które prowadzone są we wszystkich jego rejonach. W wielu przypadkach trudno jest dziś jednoznacznie stwierdzić, czy obiekty realizowane przez polskich urbanistów i architektów przetrwały działania wojenne.
Postać Roberta Mosesa (1888-1981) jest bardzo kontrowersyjna i pełna sprzeczności, co dla francuskiego rysownika stała się kanwą do opowiedzenia jego historii przy pomocy komiksu.
De Graaf w swoich przesyconych gorzkim humorem zapiskach rysuje obraz świata w pierwszych dekadach XXI wieku. Pokazuje bezradność architektów skazanych na konflikt interesów – obsługiwanie sił, którym należałoby stawić opór.
Publikacje dedykowano takim postaciom, jak: Anna Ptaszycka,, Wanda Krahelska, Wanda Melcer, Gizella Marguliesówna i Teresa Chmura-Pełech.
Autorami esejów są: Hanna Faryna-Paszkiewicz, Grażyna Hryncewicz-Lamber, Marta Leśniakowska, Joanna Majczyk, Małgorzata Omilanowska, Grzegorz Piątek, Agnieszka Tomaszewicz
Dlaczego architektura jest męskim klubem, a kobiety tak rzadko dochodzą do czołowych pozycji w tym zawodzie ?
