Autor sięga do źródeł twórczości wybitnego szwajcarskiego architekta. W książce podejmuje rozważania na temat dorobku Botty i zagłębia się w prowadzony przez niego intelektualny dyskurs, a także prezentuje idee, które towarzyszyły mu w pracy. Poznajemy człowieka stojącego w opozycji do współczesnych mu, często modnych, tendencji, próbującego powrócić do ponadczasowych wartości i wiecznego ładu. Wpływ na rozwój jego osobowości twórczej miały trzy czynniki: miejsce urodzenia, zamiłowanie do architektury średniowiecznej, a także kontakt z wielkimi architektami XX wieku – Carlo Scarpą, Louisem I. Kahnem i Le Corbusierem. W książce poznajemy bliżej projekty Botty, w których ucieka on od powierzchowności i buduje wartość obiektu poprzez jego relację z otoczeniem. Relację, która często kryje w sobie tajemnicę, a jej zgłębienie pozostawia odbiorcy.
Monografia przybliża czytelnikowi działania projektowe i filozofię twórczą szwajcarskiego architekta Mario Botty. Autor, oprócz pokazania dokonań Mario Botty, przedstawia wpływ na jego twórczość głównych twórców modernizmu, wybitnych architektów, zrywających na początku XX wieku ze wszystkimi stylami na rzecz prostych brył geometrycznych.
