









Indeks: TEORIE I MANIFESTY ARCHITEKTURY
Wydana po raz pierwszy w 1997 roku antologia pt. "Theories and Manifestoes of Contemporary Architecture", jest spójnym i przemyślanym wyborem tekstów najważniejszych myślicieli oraz praktyków architektury współczesnej. Drugie, będące podstawą polskiego tłumaczenia wydanie książki prezentuje także najnowsze trendy w teorii architektury. Książka jest obowiązkową lekturą zarówno dla studentów, jak i profesjonalistów.
Dostępny II nakład Wydana po raz pierwszy w 1997 roku antologia pt. "Theories and Manifestoes of Contemporary Architecture", jest spójnym i przemyślanym wyborem tekstów najważniejszych myślicieli oraz praktyków architektury współczesnej. Drugie, będące podstawą polskiego tłumaczenia wydanie książki prezentuje także najnowsze trendy w teorii architektury. Książka jest obowiązkową lekturą zarówno dla studentów, jak i profesjonalistów. Zawiera teksty nie tylko klasyków współczesnej architektury, jak: Peter Eisenman, Frank Gehry czy Robert Venturi, ale także teoretyków i praktyków budujących nowy, oparty na teorii złożoności, paradygmat architektury, jak: Cecil Balmond, Foreign Office Architects, Daniel Libeskind, MVRDV, Lars Spuybroek, UN Studio i West 8.
Obok znanych, np.: FORM4 Architecture, Querkraft, RZAPS czy UNStudio, publikacja ukazuje wschodzące talenty współczesnej architektury, których projekty są już rozpoznawalne i szeroko komentowane. Każde z tych rozsianych po całym świecie biur, w szczególny sposób rozwija swój styl i kreuje rozwiązania projektowe, które wyrażają współczesne idee komfortu, funkcjonalności, trwałości i jakości.
Książka opowiada o twórczości trzech architektów: Wacława Kłyszewskiego, Jerzego Mokrzyńskiego i Eugeniusza Wierzbickiego, zwanych "Tygrysami", którzy mimo ograniczeń swego czasu potrafili projektować budynki mające dziś swoje istotne miejsce w historii architektury. W 2013 roku słynny dworzec kolejowy w Katowicach autorstwa "Tygrysów", jeden z najlepszych przykładów współczesnej architektury polskiej, został rozebrany pod budowę wielkiego centrum handlowego.
Niezbędność powstania dokumentu odniesienia, który mógłby stanowić płaszczyznę porozumienia w relacji architekt - projektant - dostawca betonu - wykonawca obiektu i być podstawą formułowania specyfikacji technicznych dla obiektów z eksponowanymi powierzchniami betonowymi o sprecyzowanych wymaganiach estetycznych jest pilna i była wielokrotnie podnoszona na rozmaitych forach zawodowych i naukowych branży budowlanej.
Twórcy przedstawiają uwarunkowania ekonomiczne, bariery, koszty i korzyści, które wpływają na powstawanie „zielonych budynków”, badając tym samym ich efektywność ekonomiczną. Wyraża, jakie wymogi powinny spełniać budynki ekologiczne według najbardziej znanych, światowych systemów certyfikacyjnych, jak BREEAM, LEED, DGNB.
W Myślącej dłoni Pallasmaa wraca do kwestii, które poruszał we wcześniejszych Oczach skóry, czyli związku zmysłów wzroku i dotyku oraz ich udziału w ludzkim doświadczeniu przestrzeni i jej zamieszkiwaniu. Nie chodzi już jednak o same zmysły i doświadczenie, ale o „ucieleśnioną mądrość” architektury w tym doświadczeniu osadzoną. Słowo „mądrość” użyte tutaj w miejsce „(ucieleśnionej) wiedzy” czy „poznania”, przyjętych w naukach takich jak psychologia czy antropologia, z jednej strony odbiera sformułowaniu jego techniczny, naukowy charakter, a wraz z nim wymaganą w nauce precyzję i jednoznaczność, z drugiej sugeruje metafizyczny podtekst rozważań Pallasmy.