Brak wydarzeń
Aktywne filtry
Książka pt. Heidegger dla architektów jest napisanym przez architekta dla architektów przewodnikiem po twórczości znanego filozofa, który może być traktowany jako narzędzie do kreowania inspiracji projektowej dla projektantów. Adam Sharr jest jednocześnie projektantem i teoretykiem architerktury.
W książce Architektura Urbanistyka Sztuka grono akademików, członków komitetu Architektury i Urbanistyki PAN dokonuje próby przedstawienia architektury i urbanistyki jako dziedziny sztuki. W esejach podjęto taką tematykę jak narodziny i upadek idei architekta kompletnego, teoria architektury w krytyce architektonicznej, kompozycja urbanistyczna w dialogu ze sztuką, dzieło architektoniczne jako obiekt sztuki.
W książce "Myśli Marzenia Miejsca. Architektura polska w innowacyjne współczesności" znajdziemy opisy rozwoju współczesnej architektury w Polsce w porównaniu z trendami ogólnoświatowymi. Opisane w książce zostały wydarzenia architektury z okresu ostatnich 30 lat w Polsce, prezencje budynków zostały poszerzone o rozmyślenia na temat innowacyjności w architekturze, przestrzeni publicznej oraz ciągłości myślenia.
Książka "Architektura myślenia" opisuję historię architektury od starożytności do nowoczesności. Autor analizuje wpływ komunikacji niewerbalnej na rozwój tożsamości zbiorowej Zachodu. Przygląda się obszernemu zbiorowi prac architektów pochodzących z różnych czasów oraz miejsc.
"Architektura i urbanistyka w dokumentach KC PZPR" to zbiór dokumentów, skumulowanych w archiwach Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W dokumentach możemy znaleźć dużo informacji o architekturze, urbanistyce i planowaniu przestrzennym w latach 1946-1988.
Książka "Listy znad jeziora Como" przedstawia zbiór listów, napisany przez znakomitego niemieckiego filozofa i teologa Romano Guardiniego. Autor podejmuję w niech analizę wyzwań ludzkości w świecie coraz bardziej opanowanym przez maszyny. Dzieli się także obserwacjami o nowoczesnym sposobie budowania oraz stylu życia.
Dwuznaczność tytułu książki pt. "Jakby luksusowo. Przewodnik po architekturze Warszawy lat 90" jest zapożyczona z filmu „Galimatias, czyli kogel-mogel II” Romana Załuskiego. Idealnie podsumowuje ona architektoniczną rzeczywistość lat 90 w Polsce. Z jednej strony to dekada spektaklu i reprezentacyjności, z drugiej w jej DNA są wpisane przejściowość i niedostatek. Jak nie zgubić się wśród tych sprzeczności?
Książka pt. "Jakby luksusowo. Przewodnik po architekturze Warszawy lat 90" to zbiór opowieści o tym, kim byliśmy jeszcze nie tak dawno temu i kim marzyliśmy, by się stać. Może to ostatni moment na ich wysłuchanie, zanim wiele budynków lat 90. bezpowrotnie zniknie z mapy miasta.
„ArchiKod” Czeslawa Bieleckiego jest podróżą po 72 miejscach. Od znanych przestrzeni publicznych, takich jak Regent Street w Londynie, Rynek Główny w Krakowie, osiedla takie jak Za Żelazną Bramą w Warszawie czy Gropiusstadt w Berlinie, po słynne budowle, jak Pont du Gard w Prowansji czy lotnisko w Hongkongu.
Zdaniem Czesława Bieleckiego by przywrócić rozumienie architektury trzeb patrzeć w przeszłość, na miejsca, które mogą być wzorcem udanego poszukiwania sposobu pogodzenia różnych grup interesu w imię stworzenia dobrej przestrzeni.
Publikacja zwraca również uwagę na odpowiedzialność, jaką wszyscy ponosimy za otaczającą nas przestrzeń publiczną, i udostępnia narzędzia, aby ją lepiej planować i odpowiednio nią zarządzać. Ten przewodnik będzie nieocenionym źródłem inspiracji, rozwiązań i przykładów dla każdej osoby, która chciałaby ulepszać miasto.
Nowe, zaktualizowane wydanie książki "Mario Botta. Nikt nie rodzi się architektem", w której Marek Pabich sięga do źródeł twórczości wybitnego szwajcarskiego architekta. Botta jest wnikliwym obserwatorem otaczającego go świata, a projektowana przez niego architektura, często określana jest jako architektura poezji. Autor, podejmując rozważania na temat twórczości Botty i zagłębiając się w prowadzony przez niego intelektualny dyskurs, prezentuje idee, które towarzyszyły mu w pracy. Poznajemy człowieka stojącego w opozycji do współczesnych mu, często modnych, tendencji, próbującego powrócić do ponadczasowych wartości i wiecznego ładu.
Badanie nudy jako niespodziewanie produktywnego budulca i narzędzia służącego do konstruowania przestrzeni mieszkalnej. Brawurowa propozycja odwrócenia schematów w jakich zwykle toczy się rozmowa o jakości zamieszkiwania.
Na przykładzie wybranych miast – Krakowa, Warszawy, Lublina, Poznania i Katowic – zaprezentowano w ramach wystawy historię polskiej architekturze po 1918 roku oraz towarzyszące jej rozwojowi zjawiska.
Najwyższy czas zmienić sposób rozmowy o mieszkalnictwie. Publikacja jest lekturą obowiązkową dla osób zawodowo zajmujących się mieszkalnictwem. Można się z nią nie zgadzać, ale nie można jej nie znać - wnosi ożywczy, merytoryczny głos, podający w wątpliwość utarte poglądy i schematy myślowe
Artur Jerzy Filip zamienia na ogół nudnawą dla nieprofesjonalnego czytelnika pracę naukową w trzymającą w napięciu lekturę na pograniczu literatury faktu i fascynującej wizji.
Książka pokazuje jak architekci i urbaniści w czasach PRL wyobrażali sobie miasta przyszłości. Jest to pierwsze tak obszerne studium polskiej architektury i urbanistyki „jutra”. Autorka prezentuje miasta wstęgowe” Włodzimierza Gruszczyńskiego, futurologiczne jednostki mieszkalne Jana Głuszaka „Dagaramy”, Linearny System Ciągły Oskara Hansena, „zespoły wieżowo-mostowe” Wiesława Nowaka czy projekt „Terra X” Stefana Müllera.
Pierwsza z nich to opis początku ewolucji projektu WSM, a jednocześnie przypomnienie ogromnego dorobku myśli lewicowej z okresu międzywojennego. Druga dotyczy koncepcji miasta, granic kreowania wspólnoty miejskiej. Trzecia obejmuje zasadnicze kwestie nowoczesności, dotyka sporu o nowoczesność i o prawomocność sięgania po rozwiązania społeczne z tamtej epoki. Te trzy wątki łączą się w spójną narrację, która pozwala uświadomić sobie zawiłe kwestie związane z tematyką miejską.
Architektura VII dnia to ponad 3000 kościołów rzymskokatolickich zbudowanych w czasach PRL. Wznoszenie świątyń było wówczas znakiem zarówno wiary, jak i protestu przeciwko programowo ateistycznemu państwu. Wybudowane w czynie społecznym, ze zdobytych z trudem materiałów, kosmiczne formy kościołów stały się wyłomem w sztywnym szablonie architektonicznym scentralizowanego państwa. Znajdujące się w szarej strefie, a przez to nie do końca sformalizowane, budowy świątyń przyciągały utalentowanych architektów obietnicą twórczej wolności. Dziś stanowią one najbardziej oryginalne dziedzictwo polskiej architektury XX wieku. Książka Architektura VII dnia to pierwszy przewodnik po architekturze powojennych polskich kościołów.
