Architektura mieszkaniowa a...
Książka Joanny Juszczak pt. Architektura mieszkaniowa a kondycja współczesnego człowieka jest pogłębionym esejem dotyczącym idei domowości poprzez pryzmat kondycji człowieka epoki ponowoczesności.
Brak wydarzeń
Aktywne filtry
Książka Joanny Juszczak pt. Architektura mieszkaniowa a kondycja współczesnego człowieka jest pogłębionym esejem dotyczącym idei domowości poprzez pryzmat kondycji człowieka epoki ponowoczesności.
Słowa o nich chcą uświadomić nam rolę kobiet nie tylko w kształtowaniu modernistycznej wizji architektury i urbanistyki polskiej, ale także mierzą się i walczą z wciąż obecnym stereotypem patriarchalnego świata budowniczych, w którym jedynym „ojcem dzieła” nadal pozostaje mężczyzna-architekt.
W książce omówiono wyniki analiz teoretycznych do stosowania w projektowaniu i budowie konstrukcji kopuł z drewna, a także ich wykorzystanie w nauczaniu na uczelniach technicznych. Ukazano tematy najrzetelniejszych badań, potrzebnych do dalszego rozwoju tej dziedziny wiedzy.
Książka mówi także o historii wprowadzania o życie w polskiej architekturze doktryny socrealizmu.
takich jak: Biuro odbudowy Stolicy, Pałac Kultury i Nauki, Trasa WZ, Marszałkowska Dzielnica Mieszkaniowa, Zamek Królewski.
Dziedzictwo bywa kłopotliwe, o czym zaświadczają najlepiej były obóz koncentracyjny Auschwitz czy Pałac Kultury i Nauki. Największy jednak kłopot mamy z tym, co pozostawiła w naszym kraju Trzecia Rzesza. Jak złożona jest to kwestia, pokazuje najnowsza książka Międzynarodowego Centrum Kultury pt. Kłopotliwe Dziedzictwo. Architektura III Rzeszy w Polsce. I dostarcza najpełniejszego jak dotąd, nierzadko zaskakującego przeglądu tych „źle urodzonych” budowli.
Nowe, zaktualizowane wydanie książki "Mario Botta. Nikt nie rodzi się architektem", w której Marek Pabich sięga do źródeł twórczości wybitnego szwajcarskiego architekta. Botta jest wnikliwym obserwatorem otaczającego go świata, a projektowana przez niego architektura, często określana jest jako architektura poezji. Autor, podejmując rozważania na temat twórczości Botty i zagłębiając się w prowadzony przez niego intelektualny dyskurs, prezentuje idee, które towarzyszyły mu w pracy. Poznajemy człowieka stojącego w opozycji do współczesnych mu, często modnych, tendencji, próbującego powrócić do ponadczasowych wartości i wiecznego ładu.
Jej zakres obejmuje kilka wątków ujętych wspólnym wyznacznikiem „od idei do realizacji”. Omówiono ideę zrównoważenia i jej odzwierciedlenie w międzynarodowych regulacjach prawnych wyznaczających drogę do osiągnięcia zrównoważonego modelu rozwoju naszej cywilizacji. Na przykładzie Kanady zobrazowano, jak idea i jej zapisy formalne realizowane są przez państwo i społeczeństwo oraz wskazano, jak ważny jest wysoki poziom świadomości społecznej określający „kulturę zrównoważenia”.
Książka pt. Heidegger dla architektów jest napisanym przez architekta dla architektów przewodnikiem po twórczości znanego filozofa, który może być traktowany jako narzędzie do kreowania inspiracji projektowej dla projektantów. Adam Sharr jest jednocześnie projektantem i teoretykiem architerktury.
Historia o idei masowego budownictwa, która została urzeczywistniona w postaci betonowych bloków stawianych od Uralu po Morze Pólnocne. To prezentacja losów wspólnych dla mieszkańców betonowej krainy Krakowa, Radomia, Berlina, Londynu i podparyskich przedmieść – choć każdy ma o nim własną opowieść.
Książka Anny Cymer pt. „Długie lata 90. Architektura w Polsce czasów transformacji” przedstawia szeroką panoramę architektoniczną dekady lat 90 w Polsce i porządkuje typologię powstających wówczas obiektów. Autorka pokazuje, że epoka lat 90. nie zamknęła się w tytułowym dziesięcioleciu, lecz trwała znacznie dłużej – od czasu, kiedy do Polski zaczęły docierać idee postmodernizmu, a architekci mogli wreszcie zakładać własne pracownie, do początku XXI wieku, kiedy wciąż realizowano budynki według wcześniejszych projektów.
W książce został poruszony istotny problem zachowania spuścizny kulturowej w sferze rodzimej architektury stosunkowo mało znanego rejonu pogranicza polsko-czeskiego oraz kontynuacji jej formy i detalu w nowo powstających obiektach. Dotyczy to zabudowy o charakterze turystyczno-wypoczynkowym, w tym głównie schronisk i zajazdów. Omawiany obszar „łączy” graniczna rzeka Dzika Orlica będąca jednocześnie świadkiem trwającej tu od stuleci egzystencji i współpracy dwóch narodów.
Książka pt. Krajobraz architektoniczny Warszawy to niemalże 200 – stronnicowy przewodnik po krajobrazie stolicy. Zapis zmian, które dokonały się w ciągu ostatnich dwudziestu lat w tym stale przeobrażającym się mieście.