Brak wydarzeń
Ukazuje ono reguły budowania zagrody dawniej i obecnie. Omawia rolę zagrody w kształtowaniu wiejskiego krajobrazu oraz szanse jej współczesnego udziału w kreowaniu wizerunku wsi.
Publikacja jest podsumowaniem badań teoretycznych oraz opracowań studialnych i eksperckich prowadzonych przez lata przez autorkę.
Dzieje się tak pomimo rosnącej w całej Europie świadomości wagi tematu społecznych w kształtowaniu środowiska życia człowieka, skłaniającej do refleksji nad istotą zawodu architekta we współczesnym społeczeństwie obywatelskim.
Wydanie próbuje wyróżnić szeroko pojętą odpowiedzialność zawodową, przybliżyć jej podstawę prawną oraz opisać postępowania przed sądami dyscyplinarnymi, polubownymi i koleżeńskimi.
Sednem problemu badawczego jest koncepcja mikrośrodowiska rozumianego jako miejsce wspólnoty. Twórca rozpatruje kwestię wpływu ukształtowania środowiska mieszkaniowego na odtwarzanie i wzmacnianie wspólnoty sąsiedzkiej.
Jest to już druga publikacja z zainicjowanego w roku 2011 cyklu "Projektowanie Środowiskowe. Zagadnienia Planowania i Projektowania Ruralistycznego". Jego celem pozostaje edukacja na rzecz jakości krajobrazu obszarów wiejskich.
Książka może zainspirować planistów, architektów krajobrazu, architektów oraz osoby spoza eksperckiego i inżynierskiego grona do poszukiwania i stosowania bardziej zrównoważonych i bezpieczniejszych rozwiązań przestrzennych na obszarach wiejskich.
W tekst główny załączone są ilustracje ściśle się z nim wiążące i uzupełniające go w warstwie wizualnej. Całość ilustracji zostało podporządkowane stylistyce notatki rysunkowej, uzupełniającej myśl autorską. Przyjęcie terminu rozważania uzasadniam chęcią okazania szacunku dla spraw, o których pragnę pisać.
Zbyt mało jest dyskusji i profesjonalnych debat z wykładowcami-projektantami. Ponadto zbyt mała liczba sal kreślarskich (pracowni komputerowych) jest powodem niekompletności procesu nauczania tego zapisu koncepcji projektowej. Nie docenia się także wagi i umiejętności modelowania.
Elementem wspólnym wszystkich kwesti podjętych w tym opracowaniu jest nawiązanie do środowiska zbudowanego, a tematy są ograniczone tylko i aż do miasta Gdańska.
Tematyka związku architektury i zdrowia nie ogranicza się jednak do obiektów medycznych. Kształtowanie architektury per se wywiera wpływ na zdrowie i wymaga wiedzy o człowieku i jego relacjach z otoczeniem. Architektura i zdrowie mają wymiar nie tylko indywidualny, ale także społeczny, publiczny i środowiskowy.
Książka może być również użyteczna dla studentów architektury i budownictwa.
Badanie nudy jako niespodziewanie produktywnego budulca i narzędzia służącego do konstruowania przestrzeni mieszkalnej. Brawurowa propozycja odwrócenia schematów w jakich zwykle toczy się rozmowa o jakości zamieszkiwania.
Najwyższy czas zmienić sposób rozmowy o mieszkalnictwie. Publikacja jest lekturą obowiązkową dla osób zawodowo zajmujących się mieszkalnictwem. Można się z nią nie zgadzać, ale nie można jej nie znać - wnosi ożywczy, merytoryczny głos, podający w wątpliwość utarte poglądy i schematy myślowe
Artur Jerzy Filip zamienia na ogół nudnawą dla nieprofesjonalnego czytelnika pracę naukową w trzymającą w napięciu lekturę na pograniczu literatury faktu i fascynującej wizji.
Książka pokazuje jak architekci i urbaniści w czasach PRL wyobrażali sobie miasta przyszłości. Jest to pierwsze tak obszerne studium polskiej architektury i urbanistyki „jutra”. Autorka prezentuje miasta wstęgowe” Włodzimierza Gruszczyńskiego, futurologiczne jednostki mieszkalne Jana Głuszaka „Dagaramy”, Linearny System Ciągły Oskara Hansena, „zespoły wieżowo-mostowe” Wiesława Nowaka czy projekt „Terra X” Stefana Müllera.
Pierwsza z nich to opis początku ewolucji projektu WSM, a jednocześnie przypomnienie ogromnego dorobku myśli lewicowej z okresu międzywojennego. Druga dotyczy koncepcji miasta, granic kreowania wspólnoty miejskiej. Trzecia obejmuje zasadnicze kwestie nowoczesności, dotyka sporu o nowoczesność i o prawomocność sięgania po rozwiązania społeczne z tamtej epoki. Te trzy wątki łączą się w spójną narrację, która pozwala uświadomić sobie zawiłe kwestie związane z tematyką miejską.
Architektura VII dnia to ponad 3000 kościołów rzymskokatolickich zbudowanych w czasach PRL. Wznoszenie świątyń było wówczas znakiem zarówno wiary, jak i protestu przeciwko programowo ateistycznemu państwu. Wybudowane w czynie społecznym, ze zdobytych z trudem materiałów, kosmiczne formy kościołów stały się wyłomem w sztywnym szablonie architektonicznym scentralizowanego państwa. Znajdujące się w szarej strefie, a przez to nie do końca sformalizowane, budowy świątyń przyciągały utalentowanych architektów obietnicą twórczej wolności. Dziś stanowią one najbardziej oryginalne dziedzictwo polskiej architektury XX wieku. Książka Architektura VII dnia to pierwszy przewodnik po architekturze powojennych polskich kościołów.
