Brak wydarzeń
100 najpiękniejszych zabytków Polski to album, który prezentuje fascynujące, a zarazem najpiękniejsze zabytki Polski.
Ich wyrazem są projekty w stylu zakopiańskim, inspiracje językiem esperanto, modernistyczna architektura i awangardowa sztuka dwudziestolecia, komentujące zimnowojenną rzeczywistość malarstwo lat 50. i 60., rozwój hoteli i ośrodków wypoczynkowych w latach 70., a także inspirowane modernizmem wzornictwo i sztuka ostatniego dwudziestolecia.
Prowincjonalizm cechujący sztukę tego obszaru, odizolowanego od nowatorskich ośrodków artystycznych, pozwala szczególnie trafnie scharakteryzować przyczyny wielokrotnego wykorzystywania tych samych rzutów.
Zabytki architektury drewnianej należą do najpiękniejszych, a zarazem najbardziej nietrwałych świadectw kunsztu dawnych architektów, budowniczych i rzemieślników – cieśli czy snycerzy. Historyczne zawieruchy, kataklizmy, pożary, a także niestety ludzka bezmyślność, sprawiły, że wiele drewnianych skarbów utraciliśmy bezpowrotnie. Z wiejskiego pejzażu znikają drewniane chałupy i zabudowania pamiętające jeszcze wiek XIX.
Pośród ogółu kościołów sanktuarium wyróżnia się rozbudowanym kultem patrona, niekiedy pozostającym w związku z objawieniem, które nastąpiło w danym miejscu; nadaniem szczególnego wyrazu jego wizerunkowi; specyficznym ceremoniałem; a także opowieściami o uzdrowieniach i cudach. Od początków kultury ludzie wyróżniali miejsca, w których objawiało się sacrum. Wyznaczano je na podstawie mitów opowiadających o legendarnych kolebkach rodów, plemion, narodów, bądź znaków - niezliczonych legend o objawieniu się woli Bożej w danym miejscu, szczególnie związanych z widzeniami i cudownymi obrazami.
Wówczas, intensywnie poszukując symboli narodowych, sięgano do historii i kulturowego dziedzictwa i wkrótce zbudowano mit renesansu lubelskiego jako sztuki rdzennie polskiej, wyrosłej z miejscowej tradycji, powstałej niezależnie od architektury niemieckiej czy włoskiej. W latach międzywojennych badania nad architekturą powstałą w czasach największej potęgi Rzeczypospolitej stały się elementem legitymizacji odrodzonej Polski. Jednak, paradoksalnie, największy rozkwit badań nad renesansem lubelskim przypadł na lata 50. XX wieku.
Książka zawiera dzieje powstawania i przekształcania grybowskich kościołów – historię ich budowy i stopniowego wyposażania dziełami sztuki, a także odbudowywania zniszczeń powstałych w wyniku pożarów czy działań wojennych. Obejmuje czas od powstania pierwszej świątyni w Grybowie w 1340 r. po dzień dzisiejszy. W opracowaniu pojawia się szereg postaci historycznych, jakie miały wpływ na kształt grybowskiej parafii, takich jak duchowni, artyści, włodarze miasta, rzemieślnicy czy wreszcie zwykli mieszkańcy.
Album zawiera opisy i fotografie najpiękniejszych a zarazem najbardziej fascynujących budynków i budowli na Ziemi. To ekscytująca podróż przez wszystkie kontynenty, dostarczająca wiele emocji i wrażeń estetycznych, ale także wiedzy o odległych zakątkach, doniosłych dziełach architektonicznych i ich twórcach. Od tysięcy lat ludzie próbowali kształtować swoje otoczenie.
Sztukatorstwo jako dyscyplina artystyczna na pograniczu rzeźby i architektury, znalazło się nieco na uboczu głównych nurtów badań nad sztuką nowożytną. A przecież to w tej właśnie technice najczęściej powstawały najbardziej awangardowe dzieła o genezie włoskiej. Stiuk, jako materiał stosunkowo tani i łatwy w modelowaniu, stał się idealnym tworzywem dla artystycznych eksperymentów, które w XVII wieku otwierały nowe fazy rozwoju rzeźby i wystroju wnętrz.
