Brak wydarzeń
Aktywne filtry
Los Angeles to także znakomity reportaż o przestrzeni kontrastów, gdzie sąsiadują ze sobą centra ubóstwa i zamożne zamknięte osiedla, bezdomni i celebryci, apokaliptyczne pogorzeliska i bajeczne plaże, przeludnienie i samotność. Dzięki siedmiu lekcjom Baldwina możemy choć trochę zrozumieć miasto, które każdego dnia wymyśla siebie na nowo.
Po pierwsze to perspektywa architekta i urbanisty - rzemieślnika i twórcy... Druga kwestia to refleksja badacza, który chce zrozumieć współczesną sytuację miasta... I kolejna perspektywa - nauczyciela, którego pierwszym obowiązkiem jest wypracowanie jednolitego, fachowego światopoglądu...
Wdrożenie etapowości w planach ma zatrzymać rozwój terenów budowlanych typu urban na obszarach zbyt dużych wobec potrzeb (co sprzyja dalszemu rozpraszaniu zabudowy).
Książka mówi także o historii wprowadzania o życie w polskiej architekturze doktryny socrealizmu.
takich jak: Biuro odbudowy Stolicy, Pałac Kultury i Nauki, Trasa WZ, Marszałkowska Dzielnica Mieszkaniowa, Zamek Królewski.
Historia o idei masowego budownictwa, która została urzeczywistniona w postaci betonowych bloków stawianych od Uralu po Morze Pólnocne. To prezentacja losów wspólnych dla mieszkańców betonowej krainy Krakowa, Radomia, Berlina, Londynu i podparyskich przedmieść – choć każdy ma o nim własną opowieść.
Polska miała jeden z najlepszych systemów planowania przestrzennego w Europie, a wiele krajów podpatrywało go i wdrażało u siebie. Na przykład Niemcy. Tak było przed wojną. Po wojnie system został scentralizowany. A w nowej Polsce nikt nie planuje ani centralnie ani przestrzennie. Bo planowanie przestrzenne jest nudne i sprowadza się do ustaw, przepisów, wykresów, szkiców i terminologii. Zamiast planowania mamy więc wszechobecny chaos. Filip Springer uparł się jednak i postanowił znaleźć w tym szaleństwie jakąś metodę.
Stawia więc sobie za cele: - poszerzenie stanu wiedzy na temat konieczności i sposobów kooperacji w procesie kształtowania zrównoważonych inwestycji mieszkaniowych, - na podstawie przyjętego przez autorkę określenia „koordynacja środowiskowa” stworzenie propozycji form takiej koordynacji dla warunków polskich.
Rozmyślania nad miastem, jego historią, teraźniejszością i rozwojem jest przedmiotem wielu badań, prac, dzieł sztuki. Refleksja natury naukowej czy artystycznej ma w założeniu poziom pewnej syntezy, odkrycie jakiejś prawdy o mieście, prawdy istotnej, która sprawi, że inaczej, lepiej zrozumiemy, zobaczymy. Powodem takiej refleksji jest zawsze - mniej lub bardziej uświadomiona i chciana - praca nad miastem.
Zastosowana w niniejszym opracowaniu metodologia przekazu doświadczeń własnych nawiązuje do ustaleń psychologii dowodzących znaczącej przydatności obrazu w pełniejszym i bardziej jednoznacznym zrozumieniu przedstawionych treści poznawczych. Problemy należące do oceny architektury, urbanistyki i planowania przestrzennego oraz krajobrazu są nierozłącznie powiązane z koniecznością modelowego ujmowania występujących w nich relacji, uwarunkowań itp. Modele te najczęściej przyjmują postać modeli graficznych, rysunkowych zobrazowań. Zobrazowania te zawierają niewspółmiernie większą liczbę informacji względem opisów tekstowych; dowodem tego faktu jest chociażby ilość bitów niezbędnych do wykonania grafiki komputerowej.
