Brak wydarzeń
Aktywne filtry
Los Angeles to także znakomity reportaż o przestrzeni kontrastów, gdzie sąsiadują ze sobą centra ubóstwa i zamożne zamknięte osiedla, bezdomni i celebryci, apokaliptyczne pogorzeliska i bajeczne plaże, przeludnienie i samotność. Dzięki siedmiu lekcjom Baldwina możemy choć trochę zrozumieć miasto, które każdego dnia wymyśla siebie na nowo.
Książka mówi także o historii wprowadzania o życie w polskiej architekturze doktryny socrealizmu.
takich jak: Biuro odbudowy Stolicy, Pałac Kultury i Nauki, Trasa WZ, Marszałkowska Dzielnica Mieszkaniowa, Zamek Królewski.
Historia o idei masowego budownictwa, która została urzeczywistniona w postaci betonowych bloków stawianych od Uralu po Morze Pólnocne. To prezentacja losów wspólnych dla mieszkańców betonowej krainy Krakowa, Radomia, Berlina, Londynu i podparyskich przedmieść – choć każdy ma o nim własną opowieść.
Polska miała jeden z najlepszych systemów planowania przestrzennego w Europie, a wiele krajów podpatrywało go i wdrażało u siebie. Na przykład Niemcy. Tak było przed wojną. Po wojnie system został scentralizowany. A w nowej Polsce nikt nie planuje ani centralnie ani przestrzennie. Bo planowanie przestrzenne jest nudne i sprowadza się do ustaw, przepisów, wykresów, szkiców i terminologii. Zamiast planowania mamy więc wszechobecny chaos. Filip Springer uparł się jednak i postanowił znaleźć w tym szaleństwie jakąś metodę.
XXI Międzynarodowa Konferencja Szkoły Naukowej HABITATY odbyła się pod hasłem ,,Habitaty proekologiczne". Dotyczyła niezwykle ważkiego dla współczesnego świata tematu poszukiwania proekologicznych sposobów kształtowania środowiska mieszkaniowego człowieka wobec postępującej degradacji ekologicznej i eskalacji demograficznej planety. Konferencja, trwająca 18-21 listopada 2009 r. obejmowała trzydniową sesję seminaryjną oraz warsztatową. Jako pierwszy został zaprezentowany cykl referatów o poszukiwaniach rozwiązań proekologicznych w rozwoju techniki przez podniesienie standardów produkcji i i wykorzystanie nowych rozwiązań materiałowych.
Planowanie przestrzenne to świadome działanie człowieka mające na celu wprowadzenie określonego porządku w zagospodarowaniu przestrzeni. ( ... ) Jednakże celem planowania przestrzennego nie jest porządek sam w sobie, ale taki, który jest środkiem do celu znacznie szerszego, jakim jest funkcjonowanie sprawne, ekonomiczne, zrównoważone i niezawodne społeczeństwa, które dany obszar zajmuje i którego działanie siłą rzeczy przebiega w ramach przestrzennych.
Aby zbadać strukturę miasta, należy rozpoznać jego części i wyjaśnić sposoby, za pomocą których wchodzą one we wzajemne stosunki . W myśl powyższego założenia podstawowym celem pracy jest przeanalizowanie rozwoju zagospodarowania przestrzennego małych miast Dolnego Śląska w okresie od 1945 roku do chwili obecnej. Praca analizuje w dłuższym czasie dynamiczne zmiany w sposobie kreowania rozwoju przestrzennego wybranej grupy miast południowo-zachodniej Polski.
Zbiór prac zamieszczonych w tym tomie jest przyczynkiem do badań sieci osadniczej Dolnego Śląska. Badania lokalnego ( dolnośląskiego) osadnictwa chcieliśmy uczynić zadaniem obligatoryjnym, nie tylko ze względu na miejsce zamieszkania autorów, lecz także z racji codziennego - wydaje się, iż ostrzejszego - postrzegania problemów tu występujących. Obserwowane, a niekiedy osobiście doświadczane, niedomogi i uciążliwości wielkiego miasta (Wrocławia) wyraźniej uwypuklają sens i preferencje rozprzestrzeniających się wokół miejskich suburbiów, zespalających się - prawdopodobnie - w bliższej lub dalszej perspektywie w jeden metropolitalny organizm.
