Brak wydarzeń
Aktywne filtry
Słoweński architekt Joze Plecnik był wybitną osobowością, której rozwój artystyczny przebiegał w cieniu funkcjonalistycznych teoretyków, mistrzów stylu międzynarodowego, jak Le Corbusier i Ludwig Mies van der Rohe, czy architektury organicznej, jak Frank Lloyd Wright i Alvaro Aalto. Jednak dopiero w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku dzieło Joze Plecnika stało się prawdziwym odkryciem dla Europy i całego świata. Wraz z rozwojem artystycznym, którego świadkami byliśmy w ostatnim dwudziestoleciu, wyrażnie zmienił się pogląd na architekturę, a zwłaszcza na jej znaczenie, wartość historyczną, jakość wykonania i akceptację, w tym także sposób, w jaki można ją oceniać.
Monografia twórczości najwybitniejszego architekta wielkopolskiego, tworzącego pod koniec XIX i w pierwszej połowie XX wieku, autora kilkudziesięciu realizacji, które wpisały się na stałe w lokalny pejzaż Wielkopolski. Roger Sławski uzyskał projektował rezydencje ziemiańskie, kościoły, budynki miejskie w Poznaniu (nowe skrzydło Bazaru, gmach Towarzystwa Przyjaciół Nauk, kamienice przy Starym Rynku i placu Wolności). Obiekty te zostały zilustrowane archiwalnymi pocztówkami i rycinami.
Wspomnienia poznańskiego urbanisty, który - choć pochodził ze Lwowa - wrósł w Poznań, poznał go jak mało kto i przez lata kształtował. Publikacja ta, to prawdziwa kopalnia wiedzy o Poznaniu i jego mieszkańcach: architektach, prezydentach i urzędnikach, profesorach wyższych uczelni, literatach i wojskowych. Czarnecki, autorytet pokoleń polskich urbanistów, opisuje nie tylko znaczące budowlane inwestycje mieszkaniowe, użyteczności publicznej czy komunikacyjne, ale także np. poznańskie sklepy, restauracje, kina i ich ówczesny repertuar.
Ksišżka Andrzeja Betleja, znawcy sztuki dawnych Kresów, stanowi jedno z najważniejszych dokonań ostatnich lat w zakresie badań nad architekturš pónobarokowš Rzeczypospolitej. Bogactwo materiału oraz interpretacje Autora, ukazujšce nowe perspektywy badawcze, przybliżajš twórczoć znakomitego architekta, jezuity Pawła Giżyckiego, będšc jednoczenie - niejako na zasadzie pars pro toto - próbš omówienia zagadnień szerszych, m.in. nauczania architektury w kolegiach jezuickich czy recepcji wzorów architektury rzymskiej w sztuce polskiej XVIII wieku.
Tytuł książki wynika z przekonania, że Romuald Loegler nie tyle wymyśla nową formę, co z istniejącej i uporządkowanej rzeczywistości tylko ją w gruncie rzeczy wydobywa i ujawnia w kształcie budynku. To ,,tylko" jest jednak ,,aż", bowiem przyjęty sposób postępowania nie jest łatwy, każdemu przystępny i nie zawsze doprowadza, jak Loeglera, do pozytywnego skutku. Nie da się ukryć, że zdaniem niektórych, może wielu, był osobą, jak to się mówi, ,,kontrowersyjną". Szybko wyrastał ponad przeciętną, nie chciał chodzić utartymi ścieżkami, wpasować się w określone układy, poddawać stwierdzeniom autorytetów, a przy tym miał pomysł nie tylko na architekturę, ale także na organizowanie czegoś nowego dla architektury i architektów.
