Brak wydarzeń
Aktywne filtry
Słowa o nich chcą uświadomić nam rolę kobiet nie tylko w kształtowaniu modernistycznej wizji architektury i urbanistyki polskiej, ale także mierzą się i walczą z wciąż obecnym stereotypem patriarchalnego świata budowniczych, w którym jedynym „ojcem dzieła” nadal pozostaje mężczyzna-architekt.
Są one tworem architektonicznych wizjonerów XX wieku, takich jak: Mies van der Rohe, Frank Lloyd Wright, Shina Takamatsu, Shigeru Bana. Te jedyne w swoim rodzaju arcydzieła architektury są odzwierciedleniem czasów w jakich powstały. Tym, co łączy wszystkie projekty architektoniczne, jest relacja między klientem a architektem…
Publikacja Andrzeja Basisty jest autorskim, indywidualnym spojrzeniem na kwestie fundamentalne dla architektury. Jej podstawowym walorem jest erudycja, wnikliwość i szczególne traktowanie architektury: w sposób jednorodny, bez podziału na historyczną i współczesną – lecz po prostu jako dziedziny twórczości podlegającej niezmiennie tym samym procesom, prawom i regułom, niezależnie od czasu i miejsca powstania. Nie ulega wątpliwości, że książka jest ważną pozycją wśród publikacji z zakresu teorii architektury i trwałym punktem odniesienia dla badaczy zajmujących się tą problematyką.
Książka Błażeja Ciarkowskiego to napisana dobrym, żywym językiem opowieść o architekcie zmagającym się z ograniczeniami «realnego socjalizmu», z uporem dążącym do realizacji swoich twórczych koncepcji i próbującym minąć progi modernizmu – nawet za cenę kompromisów z komunistyczną władzą, a odchodzącym przedwcześnie z poczuciem niewykorzystanego potencjału twórczego. Jej bohater, mimo że z urodzenia warszawianin, związał się z Łodzią i tutaj przyszło mu działać – w mieście o specyficznym charakterze, co czyni tekst tym bardziej ciekawym
From the towering Sagrada Família to the shimmering, textured facade of Casa Batlló and the enchanting landscape of Park Güell, it’s easy to see why Antoni Gaudí (1852–1926) gained the epithet “God’s architect”. With fluid forms and mathematical precision, his work extols the wonder of natural creation: columns soar like tree trunks, window frames curve like flowering branches, and ceramic tiling shimmers like scaly, reptilian skin. With this outstanding attention to natural detail, his inspirations from both neo-Gothic and Orientalist aesthetics, and a lifelong commitment to Catalan identity, Gaudí created a unique brand of the Modernista movement which transformed, and defines, Barcelona’s cityscape.
„Rzadko się zdarza, aby biografia architekta była tak ludzka i pełna humoru. Udało się odtworzyć połączenie żartobliwości i powagi, jakie charakteryzowało Gaudiego” (Paul Preston).
Byli tandemem idealnym, choć trudno sobie wyobrazić bardziej niedobraną parę – panicz z zamożnej rodziny i syn aptekarza. Nierozłączni w pracy i w życiu przez siedemnaście lat. Rozwijając własny styl architektoniczny, upowszechniali idee awangardy, głoszone przez grupę Praesens. To środowisko o międzynarodowych ambicjach, kierowane przez małżeństwo Syrkusów i współpracujące z Kazimierzem Malewiczem, Walterem Gropiusem i Le Corbusierem, ukształtowało ich i ukierunkowało. Zanim rozwijającą się karierę spółki autorskiej Lachert&Szanajca we wrześniu 1939 roku przecięła tragiczna śmierć tego drugiego, zdążyli stworzyć ponad sto pięćdziesiąt nowatorskich projektów: od przystanków tramwajowych po gmachy najważniejszych instytucji. Tylko część udało się zrealizować.
Monografia architektoniczna Czesława Przybylskiego została poświęcona jego działalności w Łodzi w latach 1922–1927. Architekt warszawski, znany specjalista w budowie teatrów, został zaangażowany w monumentalny projekt budowy Teatru Miejskiego (od 1922 r.) oraz Gmachu Reprezentacyjnego w Łodzi (w 1927 r.).
To pierwsza monograficzna publikacja na temat twórczości Adolfa Szyszko-Bohusza, jednego z najważniejszych architektów polskich pierwszej połowy XX wieku. Książka składa się z dwóch zasadniczych części: otwierających publikację problemowych esejów osadzających twórczość architekta w szerszym politycznym i artystycznym kontekście; oraz z części katalogowej, w której pogrupowano obiekty zaprojektowane przez Adolfa Szyszko-Bohusz w trzech podrozdziałach poświęconych kolejno konserwacji, kostiumie stylowemu i modernizmowi (29 not).
znany był przede wszystkim jako autor fantazyjnych dekoracji sklepiennych. Jego sztukaterie uznawano za najwybitniejsze prace tego typu, a wzniesione przez niego budowle zaliczano do najbardziej charakterystycznych dzieł polskiej architektury nowożytnej. Niniejsza praca jest próbą skompletowania jego dorobku, a także odpowiedzi na pytanie o zakres i charakter twórczości Wolffa na postawie analizy form wznoszonych przez niego budowli.
The mechanics of lightness. The wide-ranging career of the Italian virtuoso. "The array of buildings by Renzo Piano is staggering in scope and comprehensive in the diversity of scale, material, and form. He is truly an architect whose sensibilities represent the widest range of this and earlier centuries." Such was the description of Renzo Piano given by the Pritzker Prize jury citation as they bestowed the prestigious award on him in 1998. Whereas some architects have a signature style, what sets Piano apart is that he seeks simply to apply a coherent set of ideas to new projects in extraordinarily different ways
France's leading architect. Jean Nouvel, winner of the 2008 Pritzker Prize, is widely regarded as France's most original and important contemporary architect. From 1967 to 1970 he assisted influential architects Claude Parent and Paul Virilio, before creating his own practice in Paris. His first widely acclaimed project was the Institut du Monde Arabe in Paris (1981-87). Since then he has completed the Lyon Opera House, the Euralille Shopping Center, Lille, and the Fondation Cartier, Paris. His major completed projects since 2000 include the Culture and Convention Center in Lucerne, Switzerland, the spectacular Agbar Tower in Barcelona, the extension of the Reina Sofia Museum, Madrid, the Quai Branly Museum in Paris, and the Guthrie Theater in Minneapolis, Minnesota.
Kim był Wendel Roskopf? Nowatorskim architektem, który zainicjował włoski renesans na Śląsku i Górnych Łużycach, a jednocześnie do perfekcji doprowadził system budowania późnogotyckich sklepień krzywoliniowych? Czy może jednak ordynarnym chłopskim czeladnikiem i źle poinformowanym prowincjuszem, który w swoich portalach stosował grubo ciosane, prymitywne, niemal ludowe formy? Był Roskopf Werkmeistrem w Görlitz, rzeźbiarzem-dekoratorem, a może architektem-inżynierem, projektantem, kierownikiem budowy czy opiniodawcą?
Dostępność: na zamówienie Charles Rennie Mackintosh (Glasgow 1868-Londres 1928), Scottish architect and designer, had a great influence on twentieth century architecture and decoration. He graduated from the Glasgow School of Art but soon abandoned the affected Victorian style to embrace one based on simplicity and geometrical shapes. The project for the Glasgow School of Art (1897-1899) established his reputation. This rationalist building juxtaposes long, delicate curves against its rectangular structure; it was extended by adding a library (1907-1909).
