Brak wydarzeń
Książka pt. "Jan Szpakowicz. Przestrzeń elementarna" to pierwsza, monograficzna publikacja jest poświęcona postaci Jana Szpakowicza - architekta nieznanego szerszej publiczności, który jednak ma na koncie szereg ciekawych projektów zarówno zrealizowanych, jak i niezrealizowanych.
Niniejsza publikacja jest owocem wielomiesięcznej pracy polskich i zagranicznych naukowców, badaczy życia i dorobku jednego z najważniejszych twórców wrocławskiej architektury okresu międzywojennego, ucznia Hansa Poelziga i jednego z głównych pomysłodawców i organizatorów wystawy Werkbundu WuWA z 1929 roku. Monografia, poświecona działalności Lauterbacha w okresie przed druga wojna światową, głównie na terenie Śląska i Wrocławia, została podzielona na trzy części. Pierwsza z nich to artykuły i eseje omawiające twórczość architekta autorstwa wybitnych ekspertów z dziedziny architektury europejskiego modernizmu, m.in. Vladimira Šlapety, Cristiny Inês Steingräber, Beate Störtkuhl i Jadwigi Urbanik.
Rok 2010 to wyjątkowy rok dla wyższych uczelni technicznych we Wrocławiu. Właśnie teraz mija bowiem 100 rocznica ich założenia. Politechnika Wrocławska i Muzeum Architektury we Wrocławiu postanowiły uczcić ten jubileusz nie tylko obszerną wystawą, ale również pięknie wydaną monografią dokumentującą najważniejsze momenty, postaci i dokonania w stuletnich dziejach szkoły. „Wrocławskie uczelnie techniczne 1910 – 2010” to szczegółowy opis historii uczelni – od powołania Królewskiej Wyższej Szkoły Technicznej przez cesarza Niemiec Wilhelma II w 1910 roku poprzez powojenny proces tworzenia i kształtowania się dzisiejszej Politechniki Wrocławskiej.
Publikacja przybliża nam historię i architekturę wrocławskich hal targowych. Hale targowe wznoszono w Europie już od połowy XIX wieku i były one wyznacznikami rangi miast. We Wrocławiu miały one dodatkowo jeszcze nowoczesną konstrukcję nośną, która była powszechnie stosowana w Europie dopiero w latach dwudziestych XX wieku! Wiele interesujących kwestii związanych z architekturą obu wrocławskich hal oraz historią ich budowy przedstawiała w niniejszej książce doktor Agnieszka Gryglewska, pracownik naukowo-dydaktyczny Instytutu Historii Architektury, Sztuki i Techniki na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej.
Architekturę sakralną XX wieku cechowała niespotykana wcześniej różnorodność formuł artystycznych. Przyczyną takiego stanu rzeczy było pojawienie się na przełomie XIX i XX wieku nowych idei teologicznych i koncepcji artystycznych, które pozostawały w sprzeczności z bardziej tradycyjnymi ujęciami. Jednym z ważnych zjawisk ideowych, które naruszyły dotychczasowe podstawy budownictwa kościołów, było wystąpienie wśród teologów tezy o pozytywnym sensie zjawiska desakralizacji.
Katalog z wystawy w Muzeum Architektury we Wrocławiu pod tym samym tytułem. Ze wstępu: "Dorobek artystyczny jakim jest architektura sakralna XX wieku w Polsce praktycznie nie był dotąd podsumowywany. Jan Zachwatowicz (Architektura polska, Waszawa .1966) uznał dla lat międzywojennych za ważne jedynie, nigdy nie zrealizowane, dwa projekty konkursowe, zaś dla późniejszego okresu powojennego dwa wzniesione obiekty (w Warszawie i w Tarnowie), nie szukając dla nich wszystkich jakiejś wspólnej nici. Tadeusz Barucki (Architektura Polski, Warszawa 1985) dla okresu międzywojennego również tylko wspomina o konkursie na kościół Opatrzności Bożej w Warszawie, a dla okresu powojennego wymienia 24 świątynie.
