Abstrakcja geometryczna a forma organiczna autorstwa Aleksandra Serafina, który bada i określa relacje między sztukami plastycznymi a architekturą, wskazując na zjawiska obecności i ewolucji form organicznych i geometrycznych we współczesnej architekturze europejskiej na podstawie osiągnięć awangardy pierwszej połowy XX wieku.
Tematem pracy są modele przesunięć bilansujących, które stosuje się zarówno do wyznaczania lokalizacji elementów zagospodarowania (funkcji, aktywności, działalności), jak i do modelowania ewolucji systemów osadniczego.