Brak wydarzeń
Książka opisuje dzieje architektoniczne wielu kościołów dominikańskich. Na podstawie badań terenowych przedstawia wiele faktów na temat powstania i przekształcania architektury zbadanych obiektów. W książce zawarte są również autorskie ilustracje pozwalające lepiej opisać obiekty.
Jeszcze do niedawna sztukę sakralną XIX wieku uważano za wytwór niższej kategorii, pozbawiony większej wartości artystycznej i treściowej głębi. Książka stara się pokazać, że było wręcz przeciwnie, że mianowicie architekturze kościelnej w epoce historyzmu przypisywano znaczenia symboliczne niemniej poważne niż w czasach wcześniejszych. Po upadku witruwianizmu jako obowiązującej wykładni budownictwa, co nastąpiło w drugiej połowie XVIII stulecia, na nowo zdefiniowano podstawy architektury, wskazując na rolę charakteru i „mówiącej" formy.
