Brak wydarzeń
– jego doskonałe relacje z władzą (projektował przede wszystkim gmachy publiczne) zaczęły się już w czasach sanacji i – co może wydawać się zaskakujące – pozostały równie dobre w PRL. Piątek zastanawia się,
Niniejsza publikacja jest owocem wielomiesięcznej pracy polskich i zagranicznych naukowców, badaczy życia i dorobku jednego z najważniejszych twórców wrocławskiej architektury okresu międzywojennego, ucznia Hansa Poelziga i jednego z głównych pomysłodawców i organizatorów wystawy Werkbundu WuWA z 1929 roku. Monografia, poświecona działalności Lauterbacha w okresie przed druga wojna światową, głównie na terenie Śląska i Wrocławia, została podzielona na trzy części. Pierwsza z nich to artykuły i eseje omawiające twórczość architekta autorstwa wybitnych ekspertów z dziedziny architektury europejskiego modernizmu, m.in. Vladimira Šlapety, Cristiny Inês Steingräber, Beate Störtkuhl i Jadwigi Urbanik.
Bogato ilustrowany i pięknie wydany katalog towarzyszy wystawie „Ernst May (1886-1970). Nowe miasta na trzech kontynentach” pokazywanej w Muzeum Architektury we Wrocławiu od 24 marca do 17 czerwca 2012 roku. Publikacja zawiera obszerne teksty poświęcone długiej i barwnej twórczości znakomitego architekta i urbanisty – od lat jego edukacji u progu XX wieku aż po projektowanie wielkich dzielnic zachodnioniemieckich miast w latach sześćdziesiątych tego stulecia. Między nimi mieści się fascynująca historia powstawania w drugiej połowie lat dwudziestych osiedli „Nowego Frankfurtu” i próby realizacji modernistycznych idei w tak skrajnie odmiennych warunkach, jak wielkie ośrodki przemysłowe Związku Radzieckiego i kolonialna Afryka Wschodnia.
