Brak wydarzeń
Niniejsza książka za podstawowy cel stawia sobie przebadanie rozwoju handlowej architektury warszawskiej w kontekście analogicznych zjawisk europejskich, a europejski kontekst widziany jest bardzo szeroko, praktycznie od starożytności. Choć sięganie przez badacza architektury XIX-wiecznej aż po czasy starożytne może wydawać się zbyt odległe, to jednak wobec śledzenia rozwoju rozwiązań przestrzennych w obiektach wznoszonych na potrzeby handlu zabieg ten ma swoje uzasadnienie. W przypadku budowli handlowych można zaobserwować niezwykle "długie trwanie" niektórych rozwiązań przestrzennych, w istocie wielkie przywiązanie do tradycyjnych układów, przez całe stulecia powtarzanych bez większych zmian.
Kompleks dawnego szpitala Wszystkich Świętych po 1945 roku nadal pełnił historyczną funkcję, ale już pod zmienioną nazwą – jako Wojewódzki Szpital Zespolony im. Józefa Babińskiego. Obecnie jesteśmy świadkami zmiany historycznej funkcji tego dużego zespołu. Dnia 30 czerwca 2007 roku poszczególne oddziały szpitala zostały przeniesione do placówki w innych częściach miasta. Dyrekcja Muzeum Architektury we Wrocławiu, w związku ze zmianą funkcji dawnego szpitala Wszystkich Świętych, pragnie przedstawić historię i architekturę tego zabytkowego kompleksu.
Publikacja przybliża nam historię i architekturę wrocławskich hal targowych. Hale targowe wznoszono w Europie już od połowy XIX wieku i były one wyznacznikami rangi miast. We Wrocławiu miały one dodatkowo jeszcze nowoczesną konstrukcję nośną, która była powszechnie stosowana w Europie dopiero w latach dwudziestych XX wieku! Wiele interesujących kwestii związanych z architekturą obu wrocławskich hal oraz historią ich budowy przedstawiała w niniejszej książce doktor Agnieszka Gryglewska, pracownik naukowo-dydaktyczny Instytutu Historii Architektury, Sztuki i Techniki na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej.
Architekturę sakralną XX wieku cechowała niespotykana wcześniej różnorodność formuł artystycznych. Przyczyną takiego stanu rzeczy było pojawienie się na przełomie XIX i XX wieku nowych idei teologicznych i koncepcji artystycznych, które pozostawały w sprzeczności z bardziej tradycyjnymi ujęciami. Jednym z ważnych zjawisk ideowych, które naruszyły dotychczasowe podstawy budownictwa kościołów, było wystąpienie wśród teologów tezy o pozytywnym sensie zjawiska desakralizacji.
Katalog z wystawy w Muzeum Architektury we Wrocławiu pod tym samym tytułem. Ze wstępu: "Dorobek artystyczny jakim jest architektura sakralna XX wieku w Polsce praktycznie nie był dotąd podsumowywany. Jan Zachwatowicz (Architektura polska, Waszawa .1966) uznał dla lat międzywojennych za ważne jedynie, nigdy nie zrealizowane, dwa projekty konkursowe, zaś dla późniejszego okresu powojennego dwa wzniesione obiekty (w Warszawie i w Tarnowie), nie szukając dla nich wszystkich jakiejś wspólnej nici. Tadeusz Barucki (Architektura Polski, Warszawa 1985) dla okresu międzywojennego również tylko wspomina o konkursie na kościół Opatrzności Bożej w Warszawie, a dla okresu powojennego wymienia 24 świątynie.
