Brak wydarzeń
Praca Pana Przemysława Kaniewskiego opisując mało znany literaturze naukowej fenomen Polskiej Szkoły Architektury w Wielkiej Brytanii ma istotne znaczenie nie tylko dla dziejów szkolnictwa architektonicznego lecz również dla historii architektury polskiej i architektury europejskiej.
Warszawa promuje się przede wszystkim jako miasto pustych przestrzeni, ściągające inwestorów obietnicą architektury, którą będą mogli tu zbudować, osiągając przy okazji wysoką stopę zwrotu inwestycji; jako miasto nowoczesnych biurowców, kuszące turystów zabytkami i zbytkowną infrastrukturą sportową.
Założeniem cyklu wydarzeń Architektura XXI wieku jest umieszczenie przyszłości architektury w szerszym planie społecznym. Słowo architektura oznacza przecież nie tylko formę przestrzeni ukształtowaną przez budynki, ale także – w szerszym rozumieniu – staje się synonimem struktury i porządku. Mówimy więc nie tylko o architekturze w sensie dosłownym, ale o wzajemnym oddziaływaniu i napięciu, jakie tworzy się na linii architektura miast – architektura społeczeństw. Nie ufamy wizualizacjom architektury XXI wieku produkowanym dziś przez architektów: bliżej im do nastawionych na efekt scenografii filmów science fiction albo komputerowych gier niż do zaspokojenia potrzeb mieszkańców miast. Pytamy więc o zdolność projektowania przyszłości.
