Brak wydarzeń
Dlaczego w Polsce jest tak brzydko? Dlaczego tak mało u nas dobrej architektury, a tak dużo – byle jakiej? Skąd ten przygnębiający bezład i chaos miast i osiedli, przestrzeni publicznej? Czy to kwestia nienajlepszego gustu Polaków złego prawa, nieudolności władz? Na wszystkie te pytania autor udziela odpowiedzi frapujących i nieoczywistych.
Celem pracy jest próba określenia roli budowli sakralnych w kształtowaniu przestrzeni współczesnego miasta, ich związków kompozycyjnych z otoczeniem, a także w definiowaniu czytelnego i zrozumiałego języka form przestrzennych. Autorka zastanawia się, w jakim stopniu współczesne świątynie stanowią znak w miejskim pejzażu kulturowym, a także, czy kościół, jako uosobienie tradycji, może tolerować nowe formy, które wyrosły na gruncie jej negocjacji. Jako laboratorium badawcze do szczegółowych analiz autorka wybrała twórczość sakralną Witolda Cęckiewicza.
