Wydarzenia
Brak wydarzeń
Aktywne filtry
CODZIENNOŚĆ NUDY. Dom jako...
Publikacja CODZIENNOŚĆ NUDY. Dom jako przestrzeń produktywna i nieproduktywna. autorstwa Gordowy Aleksandra jest to debiut wspaniale piszącej młodej architektki Aleksandry Gordowy.
Badanie nudy jako niespodziewanie produktywnego budulca i narzędzia służącego do konstruowania przestrzeni mieszkalnej. Brawurowa propozycja odwrócenia schematów w jakich zwykle toczy się rozmowa o jakości zamieszkiwania.
Wielkie plany w rękach...
Publikacja Wielkie plany w rękach obywateli. Na koalicyjnym szlaku autorstwa Artura Jerzego Filipa przedstawia jak od zapowiedzi podważenia powszechnie panującego przekonania, przez szczegółową analizę przypadku, do prawdziwego spotkania z bohaterami, autentycznymi twórcami Szlaku.
Artur Jerzy Filip zamienia na ogół nudnawą dla nieprofesjonalnego czytelnika pracę naukową w trzymającą w napięciu lekturę na pograniczu literatury faktu i fascynującej wizji.
Miasto w działaniu
Publikacja Miasto w działaniu autorstwa Magdaleny Matysek-Imielińskiej posiada trzy nakładające się warstwy.
Pierwsza z nich to opis początku ewolucji projektu WSM, a jednocześnie przypomnienie ogromnego dorobku myśli lewicowej z okresu międzywojennego. Druga dotyczy koncepcji miasta, granic kreowania wspólnoty miejskiej. Trzecia obejmuje zasadnicze kwestie nowoczesności, dotyka sporu o nowoczesność i o prawomocność sięgania po rozwiązania społeczne z tamtej epoki. Te trzy wątki łączą się w spójną narrację, która pozwala uświadomić sobie zawiłe kwestie związane z tematyką miejską.
EKSPEKTATYWA 5. GÓRY DLA...
Polepszmy przyrodę – sprawdźmy czy płaski krajobraz Mazowsza da się wypiętrzyć. Nie chodzi tylko o wrażenia estetyczne, o uromantycznienie prozaicznego pejzażu. Góry Warszawskie zostały pomyślane jako publiczny grand projekt – wyniosły i piękny jak piramidy, ale praktyczny jak autostrady i zapory. W rzeczy samej będą zaporą, która zatrzyma sprawl – bezładny rozrost przedmieść – i zmusi miasto do zagęszczania się w obecnych granicach. Dziś jedyną granicą dla sprawlu jest wciąż uciekający horyzont. Nie ma żadnej bariery naturalnej ani prawnej. Może szybciej niż prawo, uda się poprawić przyrodę? Góry usypywane ze śmieci, materiału rozbiórkowego oraz ziemi wykopanej na budowach rosłyby stopniowo, latami w wyznaczonych miejscach.
REDUKCJA MIKROPRZESTRZENIE...
STADION X. MIEJSCE KTÓREGO...
Połączenie socjalistycznego mauzoleum, azteckiej świątyni i systemu bunkrów z siecią ogródków, drzewek owocowych i niezliczonych straganów – oto jeden z możliwych obrazów zrujnowanego Stadionu Dziesięciolecia i otaczającego go bazaru Jarmarku Europa. Stadion, zbudowany z gruzów Warszawy, oddano do użytku w 1955 roku, aby służył na chwałę komunizmu. Od połowy lat 80. przestał pełnić funkcje sportowe. Popadł w ruinę.
CHWAŁA MIASTA
Warszawa promuje się przede wszystkim jako miasto pustych przestrzeni, ściągające inwestorów obietnicą architektury, którą będą mogli tu zbudować, osiągając przy okazji wysoką stopę zwrotu inwestycji; jako miasto nowoczesnych biurowców, kuszące turystów zabytkami i zbytkowną infrastrukturą sportową.
COŚ, KTÓRE NADCHODZI
Założeniem cyklu wydarzeń Architektura XXI wieku jest umieszczenie przyszłości architektury w szerszym planie społecznym. Słowo architektura oznacza przecież nie tylko formę przestrzeni ukształtowaną przez budynki, ale także – w szerszym rozumieniu – staje się synonimem struktury i porządku. Mówimy więc nie tylko o architekturze w sensie dosłownym, ale o wzajemnym oddziaływaniu i napięciu, jakie tworzy się na linii architektura miast – architektura społeczeństw. Nie ufamy wizualizacjom architektury XXI wieku produkowanym dziś przez architektów: bliżej im do nastawionych na efekt scenografii filmów science fiction albo komputerowych gier niż do zaspokojenia potrzeb mieszkańców miast. Pytamy więc o zdolność projektowania przyszłości.
SŁUCHAWY. PROJEKTOWANIE DLA...
Teorii Guglielmo Marconiego poświęcona została pierwsza edycja cyklu interdyscyplinarnego Ekspektatywa, w której swój projekt przedstawią gdańska artystka, Kasia Krakowiak oraz współpracujący z nią architekt i specjalista od akustyki - Andrzej Kłosak. Przeprowadzone badania koncentrują się wokół zagadnienia auratyczności fali dźwiękowej i możliwości jej istnienia wbrew upływowi czasu. Co dzieje się z dźwiękiem, którego czas dobiegł do końca i nie jest już słyszalny oraz jak i czy w ogóle, można usłyszeć go ponownie bez wcześniejszego zarejestrowania.