Brak wydarzeń
Aktywne filtry
Kolejny ilustrowany atlas warszawskiej architektury wydany nakładem Centrum Architektury obejmuje obszar rozciągający się na południe od Alej Jerozolimskich, między Skarpą Warszawską a ulicami Tytusa Chałubińskiego i Al. Niepodległości. Południową granicę wyznaczają ulice Batorego i Boya.
Badaczka Agata Szydłowska wykonała tytaniczną pracę, poszukując odpowiedzi na pytanie: jak tak naprawdę urządzano się w PRL-u? Błyskotliwie łączy historię społeczną, opowieść o przemianach politycznych i kulturowych z bogactwem materiałów i świadectw.
Kolejny ilustrowany atlas warszawskiej architektury wydany nakładem Centrum Architektury obejmuje obszar rozciągający się od ulicy Racławickiej do Dolinki Służewieckiej na południu, aż po brzeg Wisły na wschodzie i obrzeża Okęcia na zachodzie. MOK PD stanowi drugi tom już wydanego opracowania architektury Mokotowa obejmującego teren na północ od ulicy Racławickiej.
Tradycyjnie Mokotów dzielimy na Górny i Dolny ze względu na przebieg Skarpy Warszawskiej. Zastosowany w serii wydawniczej podział na Mokotów północny i południowy wprowadza autorskie rozróżnienie, spójne z etapami powstawania zabudowy dzielnicy.
Dizajn dla realnego świata to najbardziej poczytna książka o projektowaniu i obowiązkowa lektura w wielu szkołach projektowania i architektury. Żywy i pouczający wykład Victora Papanka pokazuje, w jaki sposób projektowanie może stanowić wsparcie w zmaganiach z takimi współczesnymi bolączkami, jak zanieczyszczenie środowiska, przeludnienie, głód, marnotrawstwo zasobów. Autor prowadzi nas od „fetyszy dla społeczeństwa przesytu” do nowej ery projektowania moralnie i ekologicznie odpowiedzialnego.
Pałace możnych, średniowieczne zamki, świątynie buddyjskie, chramy shintō i kryte strzechą wiejskie chaty – tradycyjna japońska architektura budzi zachwyt zarówno samych Japończyków, jak i turystów. Jednak aby w pełni docenić jej piękno, warto poznać jej tajniki: założenia planistyczne, rozwiązania zapewniające trwałość na terenach aktywnych sejsmicznie, historię i obce wpływy (głównie chińskie) oraz rzecz jasna symbolikę.
Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie 2021 to ceniony poradnik z komentarzem opisowo-graficznym wkomponowanym w treść ujednoliconych przepisów rozporządzenia "Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie 2021", uwzględniający znowelizowane przepisy (zmiany zaznaczono pogrubioną czcionką), które weszły w życie z dniem 19 września 2020 r. (DzU z 2020 r. poz. 1608) i 25 grudnia 2020 r. (DzU z 2020 r. poz. 2351)
Jej zakres dotyczy kilku wątków ujętych wspólnym wyznacznikiem „od idei do realizacji”. Ukazano ideę zrównoważenia i jej wyrażenie w międzynarodowych regulacjach prawnych wyznaczających drogę do osiągnięcia zrównoważonego modelu rozwoju naszej cywilizacji.
W publikacji przypomniano zatem lokalne przepisy prawne, przeanalizowano ich wpływ na sposób kształtowania budowli, omówiono stosowane koncepcje rozplanowania przestrzennego budynków w kontekście ich programu funkcjonalnego, wreszcie – zaprezentowano nurty stylowe obecne we wrocławskiej architekturze willowej.
Funkcję sondy pełni tu analiza kompozycji architektonicznej, powiązanej z tak istotnym akcentem przestrzennym – a zarazem zwornikiem idei politycznych i sakralnych – jakim był tron.
Związki te określono na podstawie rezultatów analizy wybranych obiektów architektonicznych, reprezentatywnych dla poszczególnych kierunków twórczych współczesnej architektury w przyjętym okresie badań.
Publikacja ta jest ceniona nie tylko przez architektów, historyków architektury czy też archeologów, znajdzie także Czytelników wśród tych, którzy interesują się przeszłością oraz sposobem prowadzenia nowoczesnych studiów nad architekturą późnej starożytności i wczesnego średniowiecza w Egipcie.
Rozwój cywilizacyjny przynosi zmiany uwarunkowań, które pobudzają rozwój jednych, a degradację innych miast.
Ulice zamiast być środowiskiem wychowawczym i socjalizującym stają się strefą ryzyka. Są miejscami niechcianymi, w których bywa się z konieczności. Nie jest to dobre ani dla komfortu życia mieszkańców, ani właściwe dla rozwoju miasta.
Doświadczenia płynące z wieloletniej aktywnośći naukowej, dydaktycznej i konserwatorskiej autora w założonym przez niego Zakładzie Konserwacji i Rewaloryzacji Architektury na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej pokazały, że taka publikacja jest bardzo potrzebna.
Na początku były częścią kultu, przedstawiały też prestiż grup społecznych i rangę twórców, lecz z upływem czasu stawały się jedynie historycznymi pomnikami.
Były to obiekty parafialne o prostym układzie przestrzennym, na który składał się prostokątny bezwieżowy korpus oraz prostokątne prezbiterium.
Budowle były wysokie, ale nie zbytnio wysmukłe. Wnętrza naw przekrywano nowymi typami sklepień: bogatymi sklepieniami gwiaździstymi, sieciowymi o różnych układach żeber oraz kryształowymi. Wzory sklepień przyszły z Zachodu, a w przypadku sklepień sieciowych także z Czech.
Każdy z budynków stanowił, mimo wspólnych cech, unikalne świadectwo europejskiej kultury belle époque, jej symboliki i piękna.
Szczególna liczba z tych interesujących obiektów o regionalnej formie swej architektury nie dotrwało do dzisiejszych czasów, a ich wygląd i styl możemy podziwiać na widokówkach z okresu międzywojennego lub w przewodnikach z tamtych lat.
