Brak wydarzeń
Celem tej pracy jest osadzenie współczesnej architektury w continuum cywilizacji, dlatego autor pozostaje przy renesansowym terminie: sztuka budowania - res aedificatoria. Stawia tezę o istnieniu współczesnego paradygmatu, który pozwala porozumiewać się we wspólnym języku twórcom, teoretykom i odbiorcom architektury.
Zamki i twierdze kresowe odegrały bardzo ważną rolę systemie obronnym dawnej Rzeczpospolitej. Pokładano w nich nadzieję na zatrzymanie wojsk Półksiężyca. Ideologia „przedmurza chrześcijaństwa” skłaniała do bohaterstwa i poświęcenia w obronie wiary. Do dziś zachowało się ponad 200 obiektów obronnych. Największa liczba zamków powstała na zagrożonych tatarsko-tureckimi ziemiach ukrainnych (Ruś Czerwona, Podole, Wołyń). Za miejsce o kluczowym znaczeniu dla bezpieczeństwa kraju uchodził Kamieniec Podolski. Jego upadek wywołał falę przygnębienia w całym państwie. Po rozbiorach część zamków zaczęto traktować jako źródło bezpłatnego materiału budowlanego.
