Brak wydarzeń
Teksty wskazują jak relacji człowieka wobec świata realizuje się poprzez zaangażowanie w tworzenie materialnej przestrzeni zamieszkania.
Książka jest dedykowana dla studentów architektury, może stanowić pomoc dla wszystkich, którzy pragną doskonalić umiejętności rysunkowe. Twórca był absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej i Szkoły Rysunku im. W. Gersona. Wybitny architekt, wykładowca rysunku i geometrii wykreślnej na Wydziale Architektury PW i w Państwowej Żeńskiej Szkole Architektury im. S. Noakowskiego, malarz - autor wielu pięknych akwarel.
Książka pt. "Osiedle mieszkaniowe w strukturze miasta XX wieku" stanowi próbę syntezy praktycznie wszystkich znaczących dla historii rozwoju urbanistyki nowożytnej modeli teoretycznych i rozwiązań praktycznych aż do koncepcji budowy współczesnego miasta na kanwie wydzielonych zespołów mieszkaniowo-usługowych w powiązaniu z towarzyszącymi tym koncepcjom uwarunkowaniami ekonomicznymi, legislacyjnymi i politycznymi. Główny materiał badawczy stanowią szczecińskie osiedla mieszkaniowe zrealizowane w latach 1970 -1990.
Celem niniejszej pracy jest ukazanie charakteru przemian środowiska mieszkaniowego, kierunków i przebiegu i następstw. Pojawiła się tym samym konieczność zaprezentowania początku rozwoju wielorodzinnego budownictwa mieszkaniowego w Europie, w Polsce, a w niektórych przypadkach również w Stanach Zjednoczonych. W pracy pominięto problematykę mieszkalnictwa charakterystyczną dla obszarów odmiennych pod względem kulturowym – Afryki, Ameryki Południowej, Azji i Australii. Poruszono natomiast kwestię rozwoju koncepcji, które pojawiły się na „peryferiach“ ludzkiej cywilizacji – teorii futurologicznych, probabilistycznych i rzeczywistych transpozycji idei ludzkiego habitu. Uznano je za integralną część światowej myśli dotyczącej mieszkalnictwa.
