Wydarzenia
Brak wydarzeń
Die Architekten (The...
Dostępność: na zamówienie Some of the most telling moments of this film, a somber, finely-drawn portrait of life in East Berlin in the final days of the Communist regime, are long panning shots of the city's ugly, factory-like public housing. Shot from moving cars, these views of block after block of anonymous rectangular buildings evoke a joyless environment in which the imagination is systematically stifled and where people live in a state of chronic, low-grade depression. The film depicts this society's grinding down of Daniel Brenner (Kurt Naumann), an idealistic architect in his late thirties.
Krótkie eseje i najkrótsze...
Autor odczuwa uzasadnioną radość i satysfakcję z faktu, że jest architektem. Zna doskonale historię swej dyscypliny, jej wielkie osiągnięcia, tak dawne jak i najnowsze, nie ukrywa zachwytu, jakiego w ich obliczu doświadcza. Wie doskonale, że sam tę historię przedłuża, że i jego dzieła, o których mówi zresztą z niezwykłą skromnością, nie są tu bez znaczenia. A równocześnie czuje ciężar odpowiedzialności za to, co się w architekturze dzieje i widzi związane z nią niebezpieczeństwa. Bodaj najważniejsze z nich to bylejakość i brzydota powstających budowli.