O rajskim domu Adama
Esej ten jest fundamentalną rozprawą o pochodzeniu, związkach i interpretacjach idei „pierwotnej chaty Adama” w historii architektury – od biblijnych początków aż po współczesność.
Brak wydarzeń
Esej ten jest fundamentalną rozprawą o pochodzeniu, związkach i interpretacjach idei „pierwotnej chaty Adama” w historii architektury – od biblijnych początków aż po współczesność.
Historia o idei masowego budownictwa, która została urzeczywistniona w postaci betonowych bloków stawianych od Uralu po Morze Pólnocne. To prezentacja losów wspólnych dla mieszkańców betonowej krainy Krakowa, Radomia, Berlina, Londynu i podparyskich przedmieść – choć każdy ma o nim własną opowieść.
Architektoniczna utopia, której twórcy wynosili z modernistycznych wzorców i socrealistycznych ideałów. Krakowska Nowa Huta i berlińska Karl-Marx-Allee w jednym. A przede wszystkim jedyna w Europie część dawnej „dzielnicy żydowskiej”, w której zostało tak niewiele jej materialnych śladów. Miejsce-po-getcie, niedookreślone, niepewne własnej tożsamości. Chodząc muranowskimi ulicami, wciąż spotyka się warstwy poprzedniego życia, skorupy, okruchy, kawałki cegieł – i opowieści współczesnych mieszkańców, w których dziwnym trafem przewijają się ich poprzednicy sprzed wojny.