

Indeks: Lefebvre dla architektów
Książka Nathaniela Colemana pt. "Lefebvre dla architektów" jest próbą zaprezentowania dla architektów krytycznej, odwołującej się do marksizmu teorii tego filozofa. Zdaniem Lefebvra założenia współczesnego systemu gospodarczego obiecującego wolność dzięki wzrostowi gospodarczemu opierającemu się na redukcji państwa, prywatyzacji oraz mechanizmach wolnorynkowych nie dadzą się wprost zastosować do architektury, która posługuje się zasobami, które stanowią dobro wspólne i ich nadmierna prywatyzacja prowadzi do
Książka Nathaniela Colemana pt. "Lefebvre dla architektów" jest próbą zaprezentowania dla architektów krytycznej, odwołującej się do marksizmu teorii tego filozofa. Zdaniem Lefebvra założenia współczesnego systemu gospodarczego obiecującego wolność dzięki wzrostowi gospodarczemu opierającemu się na redukcji państwa, prywatyzacji oraz mechanizmach wolnorynkowych nie dadzą się wprost zastosować do architektury, która posługuje się zasobami, które stanowią dobro wspólne i ich nadmierna prywatyzacja prowadzi do zniesienia podstaw architektury.
Zbyt mało jest dyskusji i profesjonalnych debat z wykładowcami-projektantami. Ponadto zbyt mała liczba sal kreślarskich (pracowni komputerowych) jest powodem niekompletności procesu nauczania tego zapisu koncepcji projektowej. Nie docenia się także wagi i umiejętności modelowania.
Publikacja szczegółowo omawia i ilustruje sypialniane trendy w wystroju wnętrz jak i modzie od przełomu wieków XVIII i XIX, po epokę secesji na przełomie wieków XIX i XX.
Kolejny ilustrowany atlas warszawskiej architektury wydany nakładem Centrum Architektury obejmuje obszar rozciągający się na południe od Alej Jerozolimskich, między Skarpą Warszawską a ulicami Tytusa Chałubińskiego i Al. Niepodległości. Południową granicę wyznaczają ulice Batorego i Boya.
Seria "Architektura w Warszawie" opracowana przez prof. PAN dr hab. Martę Leśniakowską, wybitną badaczkę architektury, jest pierwszym na polskim rynku profesjonalnym architektonicznym katalogiem-atlasem nowej generacji, prezentującym najważniejsze i najciekawsze zachowane obiekty Warszawy od czasów najdawniejszych po początek XXI wieku. Poszczególne tomy obejmują: od ok. 1300 r do 1989 r., lata 1918-1939, lata 1945-1965, lata 1965-1989, lata 1989-2001. Seria jest adresowana do wszystkich zainteresowanych architekturą: architektów, studentów, warsawianistów, badaczy kultury i historyków.
- symbolika światła w przestrzeni semantycznej pod kątem znaczenia liturgii świętej – ustawienia elementów wyposażenia wnętrza sakralnego;
- analiza roli światła naturalnego i sztucznego w przestrzeniach znaczeniowych pod kątem ich powiązań formalnych i semantycznych;
- rola idei architektonicznej w projektowaniu światła we wnętrzu znaczeniowym;
- światło jako materia twórcza współczesnej sztuki przestrzeni – jej znaczenie formalne;
- rola światła w minimalizmie, ekspresjonizmie modernizmie i postmodernizmie;
- modelowanie trzech sakralnych obiektów Corbusiera.
Książka powstała w wyniku badań nad procesem partycypacyjnego planowania modernizacji przestrzeni w obszarach trudnych społecznie. Książka prezentuje założenia teoretyczne takiego działania, metodologię zbierania danych oraz pokazuje przebieg badań. W końcowej części książki znajdują się podsumowania rezultatów procesu.
Badanie nudy jako niespodziewanie produktywnego budulca i narzędzia służącego do konstruowania przestrzeni mieszkalnej. Brawurowa propozycja odwrócenia schematów w jakich zwykle toczy się rozmowa o jakości zamieszkiwania.
Esej ten jest fundamentalną rozprawą o pochodzeniu, związkach i interpretacjach idei „pierwotnej chaty Adama” w historii architektury – od biblijnych początków aż po współczesność.
Funkcję sondy pełni tu analiza kompozycji architektonicznej, powiązanej z tak istotnym akcentem przestrzennym – a zarazem zwornikiem idei politycznych i sakralnych – jakim był tron.
Lukier – spektakularne budynki, modne pracownie, głośni architekci. Mięso – architektura, z którą obcujemy na co dzień, tysiące budynków, placów i pomników w polskich miastach i miasteczkach. Lukier przyciąga, dużo się o nim mówi i pisze, a jeszcze więcej fotografuje, ale to tylko wierzchnia warstwa. Co jest pod spodem? Jaki jest stan posiadania polskiej architektury niemal ćwierć wieku po upadku komunizmu? Przed jakimi wyzwaniami stoimy? Co się udało, a co jest naszą porażką? Nowa rozmowa liczy 50 stron i dotyczy przede wszystkim budynków instytucji kultury oddanych do użytku w latach 2013-2015 (Filharmonia Szczecińska, Cricoteca, siedziba Fundacji Galerii Foksal, Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, Europejskie Centrum Solidarności i in.).
Omawiane realizacje pochodzą ze wszystkich siedmiu kontynentów i pokazują prawdziwie globalną perspektywę w spojrzeniu na to, co dalej będzie się działo w architekturze. Każda z nich stawia przed nami pytania:
- Czy budynek może oddychać?
- Czy można zbudować drapacz chmur w ciągu jednego dnia?
- Czy można wydrukować dom w technologii 3D?
- Czy można zamieszkać na Księżycu?
Pełna zachwycających zdjęć i inteligentnego dowcipu, ta książka jest niezbędnym przewodnikiem w świecie, który buduje się wokół nas.
Każdy z budynków stanowił, mimo wspólnych cech, unikalne świadectwo europejskiej kultury belle époque, jej symboliki i piękna.
Książka Nathaniela Colemana pt. "Lefebvre dla architektów" jest próbą zaprezentowania dla architektów krytycznej, odwołującej się do marksizmu teorii tego filozofa. Zdaniem Lefebvra założenia współczesnego systemu gospodarczego obiecującego wolność dzięki wzrostowi gospodarczemu opierającemu się na redukcji państwa, prywatyzacji oraz mechanizmach wolnorynkowych nie dadzą się wprost zastosować do architektury, która posługuje się zasobami, które stanowią dobro wspólne i ich nadmierna prywatyzacja prowadzi do