Brak wydarzeń
Książka opisuje dzieje architektoniczne wielu kościołów dominikańskich. Na podstawie badań terenowych przedstawia wiele faktów na temat powstania i przekształcania architektury zbadanych obiektów. W książce zawarte są również autorskie ilustracje pozwalające lepiej opisać obiekty.
Publikacja to zbiór esejów, komentarzy i opisów dotyczących współczesnej architektury sakralnej. Bardzo duże znaczenie odgrywają fotografie, które przekonują, że „piękno” nie jest w przypadku omawianych kościołów słowem na wyrost.
Rekomendujemy PT Czytelnikom książkę, będącą drugim tomem serii wydawniczej „Początki architektury sakralnej w Polsce Centralnej”. Od czasu rozpoczęcia prac terenowych i studiów kameralnych, elementarnego poznania i opublikowania wyników badań dotyczących kościołów w Strońsku nad Wartą oraz w Krzyworzece i Rudzie koło Wielunia, udało się bowiem wzbogacić wiedzę o kolejnych świątyniach: w Żarnowie, Skrzynnie i Skrzyńsku, leżących na terenie tzw. Zapilicza oraz o kościele w Buczku koło Łasku i o zespole klasztornym sieradzkich dominikanów. Informacje o badaniach tych właśnie kościołów udało się zawrzeć w niniejszym tomie.
Bogato ilustrowana i doskonale udokumentowana książka stanowi omówienie sztuki i architektury islamu od VII do połowy XIII wieku. W tej epoce w kulturze muzułmańskiej kształtowały się nowe prądy artystyczne, które rozwijały się przez całe średniowiecze na rozległym obszarze, obejmującym ziemie od Atlantyku po Indie. W prezentacji tych nurtów autorzy uwzględnili najnowsze wyniki badań. Opisali rozwój licznych regionalnych ośrodków sztuki w Hiszpanii arabskiej, Afryce Północnej, Egipcie, Wielkiej Syrii, Anatolii, Iraku, Arabii i Jemenie oraz w zachodnich i północno-wschodnich prowincjach Iranu. Sztuka na terenach zdominowanych przez islam i władzę muzułmańską została przedstawiona w układzie chronologicznym.
Jeszcze do niedawna sztukę sakralną XIX wieku uważano za wytwór niższej kategorii, pozbawiony większej wartości artystycznej i treściowej głębi. Książka stara się pokazać, że było wręcz przeciwnie, że mianowicie architekturze kościelnej w epoce historyzmu przypisywano znaczenia symboliczne niemniej poważne niż w czasach wcześniejszych. Po upadku witruwianizmu jako obowiązującej wykładni budownictwa, co nastąpiło w drugiej połowie XVIII stulecia, na nowo zdefiniowano podstawy architektury, wskazując na rolę charakteru i „mówiącej" formy.
Książka Cerkwie drewniane dawnej Galicji Wschodniej jest pierwszym tomem serii, w której publikowane będą wybrane, najcenniejsze fotografie ze zbiorów Fototeki Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego, jednego z najstarszych archiwów fotograficznych o profilu historyczno-artystycznym na ziemiach polskich (rok założenia 1884). Tom zawiera dwa naukowe eseje, autorstwa Piotra Krasnego i Wojciecha Walanusa: pierwszy jest wprowadzeniem w problematykę historyczno-artystyczną i konserwatorską drewnianych świątyń obrządku wschodniego na ziemiach Rzeczypospolitej, drugi przedstawia pokrótce dzieje zbiorów Fototeki, okoliczności powstania zaprezentowanych w tomie fotografii oraz sylwetki ich autorów.
Islam, druga pod względem wielkości i najmłodsza pośród trzech największych religii monoteistycznych w istotny sposób odmieniła oblicze świata. Szybkie rozprzestrzenianie się islamu w jego początkowym okresie pozwoliło na przyłączenie i zintegrowanie różnych kultur i tradycji. Przez kolejne stulecia do pierwotnego kręgu kultury muzułmańskiej – obejmującego Bliski Wschód, Afrykę Północną oraz Persję – dołączyły kultury Azji Środkowej, subkontynentu indyjskiego oraz Azji Południowo-Wschodniej.
W książce Marka Budziarka zostały zaprezentowane świątynie i domy modlitw, należące do większości wyznań działających w granicach administracyjnych dzisiejszej Łodzi. Twórca mówi także o nieistniejących obiektach, prezentuje krótko ich historię. Opis świątyń każdego wyznania został poprzedzony wiadomością o danej wspólnocie.
Pośród ogółu kościołów sanktuarium wyróżnia się rozbudowanym kultem patrona, niekiedy pozostającym w związku z objawieniem, które nastąpiło w danym miejscu; nadaniem szczególnego wyrazu jego wizerunkowi; specyficznym ceremoniałem; a także opowieściami o uzdrowieniach i cudach. Od początków kultury ludzie wyróżniali miejsca, w których objawiało się sacrum. Wyznaczano je na podstawie mitów opowiadających o legendarnych kolebkach rodów, plemion, narodów, bądź znaków - niezliczonych legend o objawieniu się woli Bożej w danym miejscu, szczególnie związanych z widzeniami i cudownymi obrazami.
Tekst publikacji przybliża historię i opisuje zabytki, fotografie zaś przybliżają wnętrze łopuszańskiego kościoła, jednego z najstarszych kościołów na Podhalu. Pierwsza monografia z ilustracjami drewnianego kościoła w Łopusznej ukazuje na ponad 60 fotografiach zachowany do dzisiaj urok jednego z wspanialszych kościółków podhalańskich.
Książka zawiera dzieje powstawania i przekształcania grybowskich kościołów – historię ich budowy i stopniowego wyposażania dziełami sztuki, a także odbudowywania zniszczeń powstałych w wyniku pożarów czy działań wojennych. Obejmuje czas od powstania pierwszej świątyni w Grybowie w 1340 r. po dzień dzisiejszy. W opracowaniu pojawia się szereg postaci historycznych, jakie miały wpływ na kształt grybowskiej parafii, takich jak duchowni, artyści, włodarze miasta, rzemieślnicy czy wreszcie zwykli mieszkańcy.
