TARNÓW 1000 LAT NOWOCZESNOŚCI

Geomatyka to nowy przedmiot wprowadzony do standardów kształcenia na kierunku geodezja i kartografia. Podręcznik zawiera wykład z geomatyki w ujęciu tradycyjnym i współczesnym.

W tomie IV omówiona została sztuka dojrzałego renesansu dominująca we Włoszech w XVI wieku, kiedy to rywalizowali ze sobą trzej genialni artyści Leonardo da Vinci, Michał Anioł i Rafael Santi, a ich dzieła stanowiły punkt odniesienia dla pozostałych działających wówczas twórców, takich jak Donato Bramante, Jacopo Sansovino, Correggio, Perugino, Sodoma. Jednak następne pokolenie artystów, z Jacopem Pontormo i Rossem Fiorentino na czele, a potem Giuliem Romano, Parmigianinem, Cellinim, Bronzinem zerwało z klasycznymi kanonami sztuki renesansowej, zaczęło świadome łamać zasady harmonii doprowadzając do powstania ekstrawaganckiej i fantastycznej deformacji, zwanej manieryzmem.

Dostępność: na zamówienie Seria "Basics" to wspaniale opracowana seria "podstawowych" książek z dziedziny architektury, budownictwa, urbanistyki i architektury krajobrazu. Wprowadzają one w omawiany temat na podstawie rysunków, zdjęć oraz tekstów. Tom ''Basics Design Methods". Architekci często używają różne metody projektowe by pomóc sobie w odnalezieniu wiekszej ilości nowych, kreatywnych form. Metody te pozwalają wyrwać się z tradycyjnego zakresu projektu i tworzyć nowe standardy. Tom ten zajmuje się dość dogłębnie formami metod projetkowania, które w większości przypadków kształtują współczesną praktykę architektury. 

Słoweński architekt Joze Plecnik był wybitną osobowością, której rozwój artystyczny przebiegał w cieniu funkcjonalistycznych teoretyków, mistrzów stylu międzynarodowego, jak Le Corbusier i Ludwig Mies van der Rohe, czy architektury organicznej, jak Frank Lloyd Wright i Alvaro Aalto. Jednak dopiero w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku dzieło Joze Plecnika stało się prawdziwym odkryciem dla Europy i całego świata. Wraz z rozwojem artystycznym, którego świadkami byliśmy w ostatnim dwudziestoleciu, wyrażnie zmienił się pogląd na architekturę, a zwłaszcza na jej znaczenie, wartość historyczną, jakość wykonania i akceptację, w tym także sposób, w jaki można ją oceniać.

Tematyka XX tomu serii "Problemy Ekologii Krajobrazu" koncentruje się na szeroko rozumianych zagadnieniach klasyfikacji krajobrazu i jej teoretycznych i praktycznych zastosowaniach. W niniejszym tomie czytelnik odnajdzie przykłady prac mieszczące się w nurcie szeroko rozumianej geoekologii. Prezentują one zróżnicowanie metodyczne podejść do kwestii porządkowania i kodowania zjawisk przestrzennych. Omawiane są więc kwestie teorii ujęć klasyfikacyjnych i procedur klasyfikacji ora typologii krajobrazu. Szeroko reprezentowane są także klasyczne opracowania o charakterze regionalnym , będące często przykładami rozwiązań praktycznych.

Niniejsza publikacja skierowana jest do osób, które stawiają pierwsze kroki w zawodzie cieśli, czyli uczniów szkół zawodowych oraz nowych pracowników firm ciesielskich. Układ i aranżacja rozdziałów została dopasowana specjalnie do potrzeb i możliwości takiego odbiorcy, który nie posiada żadnych doświadczeń z konstrukcjami ciesielskimi. Książka może się okazać również przydatną dla doświadczonych rzemieślników, którzy chcą ugruntować swoja wiedzę. Publikacja jest swego rodzaju przewodnikiem do ćwiczeń. Dlatego wymaga od czytelnika aktywnego do niej podejścia.

Budownictwo z surowej ziemi. Idea i realizacja autorstwa T.Kelm i D.Długosz-Nowickiej, książka omawia niektóre zagadnienia budownictwa z surowej ziemi.

Na kanwie wielowiekowej tradycji architektury ziemi i jej ewolucji ukazany jest proces powstawania budynku doświadczalnego przy zastosowaniu zmodernizowanej techniki budownictwa z ziemi. Omówione są założenia projektowe, metody badań wstępnych i osiągnięte rezultaty. Praca oparta jest na wynikach pracy badawczej, prowadzonej w ramach grantu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego." Do książki dołączona jest płyta CD.

Kompendium wiedzy o coraz powszechniej stosowanych w Polsce ekologicznych systemach hydrofitowych. Autorki przedstawiły charakterystykę metody hydrofitowej, która jest procesem biologicznym zachodzącym z udziałem mikroorganizmów heterotroficznych oraz roślin wodnych i wodolubnych (trzcin lub wikliny), egzystujących w odpowiednio zaprojektowanych obiektach – filtrach gruntowych lub stawach.