Stalowe blachy trapezowe jako konstrukcja nośna dachów płaskich

Projektanci są przekonani o swojej racji wynikającej z profesjonalnego przygotowania. Władze irytują bariery utrudniające realizowanie przedsięwzięć. Protestujący uważają, że ich racje są lekceważone, co pozostaje w sprzeczności z ich obywatelskimi prawami. Głoszeniu własnych racji towarzyszy zwykle oskarżenie innych stron sporu. Profesjonaliści twierdzą, że nieprofesjonaliści nie są partnerem godnym rozmowy. Strona społeczna oskarża władzę o arogancję, opieszałość, korupcję, a projektantów o nieznajomość realiów i potrzeb przyszłych użytkowników, a także uległość wobec inwestorów, przekupność itp. Próby zrozumienia stanowiska przeciwników są rzadkością. 

„OCH – ilustrowany atlas architektury Ochoty” przedstawia 60 budynków, założeń architektonicznych, rzeźb i dekoracyjnych detali znajdujących się na terenie dzielnicy. Każdy obiekt opatrzony jest jedną ilustracją i krótkim opisem w języku polskim i angielskim. Prezentacje poprzedza dwujęzyczny wstęp z zarysem historii dzielnicy. Budynki i detale zostały przedstawione za pomocą precyzyjnej, lecz syntetycznej ilustracji. Taki sposób prezentacji architektury pozwala zrozumieć podstawowe założenia przestrzenne poszczególnych projektów, niezakłócone ograniczeniami, z jakimi mamy do czynienia w przypadku zdjęć budynków (zasłaniające je drzewa, inne obiekty czy elementy infrastruktury miejskiej, brak dostępu z niektórych stron, zmiany modernizacyjne). 

Polska miała jeden z najlepszych systemów planowania przestrzennego w Europie, a wiele krajów podpatrywało go i wdrażało u siebie. Na przykład Niemcy. Tak było przed wojną. Po wojnie system został scentralizowany. A w nowej Polsce nikt nie planuje ani centralnie ani przestrzennie. Bo planowanie przestrzenne jest nudne i sprowadza się do ustaw, przepisów, wykresów, szkiców i terminologii. Zamiast planowania mamy więc wszechobecny chaos. Filip Springer uparł się jednak i postanowił znaleźć w tym szaleństwie jakąś metodę.

Ludwig Mies van der Rohe (1886-1969) was one of the founding fathers of modern architecture. The creator of the Barcelona Pavilion (1929), the Farnsworth House in Plano, Illinois (1945-1951) and the Seagram Building in New York (1954-1958), Mies was one of the founders of a new architectural style.

The world is merging into one global system of goods, people and information.This book explores the social, cultural, and economic phenomena of globalisation through housing. The Chair of Architecture and Design at the ETH in Zürich examines the last 25 years of housing development through a historical criticism with the built projects as protagonists. Housing typologies have been chosen as contemporary architectural prototypes.

DOM PO POWODZI. Poradnik autorstwa Sieniawskiej-Kuras Anny, w którym omówiono przystępnie i zwięźle sposoby postępowania zmierzającego do usunięcia skutków zalania wodą domu lub lokalu użytkowego.

Książka jest przeznaczona do użytkowników budynków-lokali, które zostały objęte powodzią.

France is the world’s style destination, and photographer Sébastien Siraudeau has scoured the hexagon to uncover eighty of its most charming boutique guesthouses, each rich in the design details that epitomize French style. Thirty of these locations are featured in individual chapters with photographs highlighting their particular flair–from a trompe-l’oeil wall mural, to a damask upholstered chaise lounge, or a simple row of ocean-polished stones. Those seeking inspiration for their own home interiors will find this book rich in ideas for a wide variety of styles—elegant crystal chandeliers may take center stage in one room, but a simple wooden bench, worn smooth with centuries of use, can be just as captivating in another.